تفکر جدید، ساختاری جدید، تقدیری متفاوت

دوازدهمین جلسه از دوره هشتاد و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی آکادمی با استادی مسافر پارسا، نگهبانی مسافر کورش و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه " وادی اول و تاثیر آن روی من" چهارشنبه 15 فروردین 1403 ساعت 16 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان پارسا هستم یک مسافر، از راهنمای عزیزم تشکر می‌کنم که من را در مسیر سفر اول همراهی کردند تا به چنین روزی برسم و در چنین جایگاهی قرارگیرم و بتوانم در مقابل شما عزیزان بنشیم و آموزش بگیرم.
در مورد دستور جلسه؛ برداشت خودم را نسبت به این وادی در دو بخش بیان می‌کنم.بخش اول جناب مهندس دژاکام مفهوم تفکر را مشخص و سازوکار آن را بیان می‌کنند و به ما آموزش می‌دهند که چرا ما به تفکر نیاز داریم ویاتمایز تفکر را با فکرهای روزمره می‌گويند که تفکر از یک مبدا ما را به مقصد و مقصودی می‌رساند و هدف دارد و حتی گاه از مبدا تا مبدا دیگرما را می‌رساند.
بخش دیگر می‌گوید چه آسیب‌هایی می‌تواند در حوزه تفکر وجودداشته باشد و مثالی که زده می‌شود این موضوع است که به چه موضوع هایی نباید اجازه دهیم تا فکر ما را مشغول کند و انرژی تفکر ما را هدر دهد و آن موضوعاتی است که ما نسبت به آنها کاری را نمی‌توانیم انجام دهیم.
در آموزه‌های کنگره۶۰ یادگرفتم،  من با هرتفکر ساختارهایی را به وجود می‌آورم و تا زمانیکه این ساختارها شکل نگرفته، اختیار در دست من است که چه کلام و نگاهی داشته باشم اما به محض به وجود آمدن آن ساختار، حال در هر مرحله‌ای که باشد در فکر، به زبان یا به عمل که هر کدام درجه ای از سختی را دارد و باعث می‌شود تا ساختاری که به دست من به وجود آمده تقدیر من شود و حالتی جبری پیدا کند
گاه می‌بینم خیلی از چیزهایی که تقدیر من است روزی به دست خودم رقم خورده و این توانایی را داشتم که جوری دیگر تصمیم بگیرم و مسیر دیگری را بروم اما الان به صورت جبر در آمده

من اینکار را هر روز انجام می‌دهم و ساختارهای جدیدی را می‌سازم و این فرصت را دارم که با یک ساختار بهتر حتی چیزهای اشتباهی را که در گذشته ساخته ام تغییر دهم و هدف کنگره ۶۰ این است که برگردیم به خوب زندگی کردن.
یکی از اساتید می گفتند ما باید جستجو کنیم و ببینیم که انسانیت خودمان را کجا جا گذاشتیم و ببینیم چه چیزی را از دست دادیم و آن را مجدد بازیابیم.
ممنون که به صحبت من توجه کردید.