1402/12/16
حسین عزیز،
از نامه‌ی اخیرتان سپاسگزارم. هرکدام از این نامه‌ها را آموزنده و الهام‌بخش می‌دانم.
شما در کنگره ۶۰ درس بسیار ارزشمندی آموخته‌اید: منابع مالی برای بقای هر سازمان غیردولتی ضروری است، اما پول کم، پول زیاد، پول بی‌موقع و پول آلوده (کنترل‌کننده) هر کدام می‌توانند به قدری فاسد کننده باشند که منجر به فروپاشی سازمان شوند. اما فراتر از پول، شما به درستی اشاره کرده‌اید که در نهایت، اثبات نهایی این است که خدمات یا محصولات سازمان غیردولتی باید برای زندگی افراد، خانواده‌ها و جوامع ارزشمند تلقی شوند. آزمون نهایی کنگره ۶۰ در طول این سال‌های متمادی در آزمایش روش‌هایش بوده است. این آزمایش طولانی‌مدت، اثبات زنده‌ای بر روش‌ها و ارزش آن‌ها ارائه کرده است.
چه زمان پرکاری برای کنگره ۶۰، با مراسم درختکاری به دنبال ماه رمضان و عید نوروز.
از ویدیوهای درس‌های موسیقی که با من به اشتراک گذاشتید بسیار خوشحال شدم. تشکیل ارکستر کنگره ۶۰ کار بزرگی است و عمیق‌ترین تبریکات من به کسانی که برای شروع درس‌هایشان داوطلب شده‌اند. همه کارهای بزرگ با قدم‌های کوچک شروع می‌شوند و این درس‌های اولیه بخشی از تاریخ بزرگ‌تر کنگره ۶۰ خواهند شد. انتظار دارم ارکستر روزی همانند ورزشکاران کنگره ۶۰ برای کنگره ۶۰ شهرت به ارمغان بیاورد.
با افکارتان در مورد مراحل بهبودی کاملاً موافق هستم. بهبودی مانند یک الماس گران‌بها است که برای شکل‌گیری به زمان و فشار نیاز دارد - زمان برای بهبودی مغز و بدن و فشار از سوی جامعه کنگره ۶۰ برای بازسازی شخصیت و روابط (جهان‌بینی و «هنر زندگی»). تجربه جمعی شما به شما حداقل مدت‌زمان موردنیاز برای هر یک از این عملکردها را آموخته است.
در مورد مراحل بهبودی، به مرحله‌ی بسیار ابتدایی به نام «پیش‌بهبودی» فکر کرده‌ام - مرحله‌ای زمینه‌ای که در طی اعتیاد فعال آشکار می‌شود و پذیرای فرد برای شروع بهبودی را افزایش می‌دهد. اکثر افراد معتاد در مراحل پایانی اعتیاد وارد بهبودی می‌شوند. من به این موضوع علاقه‌مند هستم که چگونه می‌توانیم در مراحل اولیه‌ی بهبودی به چنین افرادی برسیم و اعتیاد طولانی‌مدت بسیاری را کوتاه کنیم.
فکر می‌کنم افراد در حال بهبودی می‌توانند با انتشار خبر خوب بهبودی به افراد معتاد، به‌عنوان Recover carriers (حاملان بهبودی) یا champions of recovery (قهرمانان بهبودی) نقش مهمی ایفا کنند. امیدوارم مطالعه‌ی علمی این دوره پیش‌بهبودی و روش‌های مرتبط با آن، چگونگی انجام این کار را در سطح جامعه آشکار کند. برای مثال، جالب است بدانیم چند نفر از افرادی که وارد کنگره ۶۰ می‌شوند، بر اساس ارتباط با اعضای فعلی و سابق کنگره ۶۰ این کار را انجام می‌دهند و فرآیند تأثیرگذاری چگونه اتفاق می‌افتد.
علاقه‌مند به نظرات شما در این مورد هستم.
لطفاً سلام گرم مرا به خانواده‌ی خود و تمام اعضای کنگره ۶۰ برسانید.
دوست و برادر همیشگی،
بیل
March 6, 2024
Dear Hossein,
Thank you for your latest communication. I find each of these letters informative and inspiring.
You have learned a most valuable lesson in Congress 60: Financial resources are essential for the survival of any NGO, but too little money, too much money, ill-timed money, and tainted (controlling) money can each prove so corruptive as to lead to the implosion of the organization. But beyond money, you are correct in noting that ultimately the ultimate proof is that the NGO’s services or products must be determined to have value in the lives of individuals, families, and communities. The ultimate test of Congress 60 has been in the testing of its methods over these many years. That prolonged experiment has provided living proof of its methods and their value.
What a busy time of the year for Congress 60, with the tree planting ceremonies followed by Ramadan and Nowruz.
I was so pleased with the videos of the music lessons you shared with me. Building a Congress 60 orchestra is a major undertaking and my deepest congratulations to those who have volunteered to begin their lessons. All great ventures begin with small steps and these early lessons will become part of the larger history of Congress 60. I expect the orchestra to one day bring acclaim to Congress 60 as its athletes have.
I fully concur with your thoughts on the stages of recovery. Recovery is like a precious diamond that requires time and pressure for its creation—time for healing of the brain and body and the pressure from the Congress 60 community to rebuild one’s character and relationships (worldview and the “art of living”). Your collective experience has taught you the minimum period required for each of these functions. The failure of much addiction treatment is threefold—1) an improper or ineffective healing agent, 2) application of this agent for an inadequate period of time, and 3) failure to provide a milieu in which reconstruction of character and relationships can occur and become durable. In contrast, Congress 60 addresses all three of these dimensions.
Regarding stages of recovery, I have been thinking about a very early stage I call “precovery”—an incubation stage unfolding during active addiction that increases one’s receptiveness to recovery initiation. Most addicted people enter recovery at late stages of addiction; I am interested in how we could reach such people at earlier stages of recovery and shorten what for many is a long addiction career. I think people in recovery can play an important role as recovery carriers or recovery champions by spreading the good news of recovery to those still addicted. My hope is that the scientific study of this precovery period and related outreach methods may reveal how this could be done on a community-wide basis. For example, it would be interesting to know how many people entering Congress 60 do so based on their contact with current and former Congress 60 members and how the influencing process unfolded. I would be interested on your thoughts on this.
Please extend my warm regards to your family and to all members of Congress 60.
Friends and Brothers Forever
مترجم: احسان رنجبر
تنظیم: مسافر ابراهیم
- تعداد بازدید از این مطلب :
3175