چهار وادی اول؛ زیربنای تفکری درست؛ برای حل مسائل زندگی ما هست. در وادی اول؛ تفکر صحیح را در زندگی میآموزیم و اینکه در زمان تفکر به چه چیزهایی باید فکر کنیم و به چه چیزهایی نباید فکر کنیم. در وادی دوم متوجه میشویم؛ بیهوده وبی جهت به دنیا نیامدهایم و فلسفه عظیمی در خلقت هر موجودی وجود دارد. در وادی سوم میفهمیم؛ هیچکسی بهاندازه خودمان به فکر ما نیست و خودمان باید مسائل و مشکلات خود را در زندگی حل کنیم. در وادی چهارم گریزگاه دیگری که ممکن است پیدا کنیم را میبندد؛ زیرا ممکن است؛ ما به این نتیجه برسیم؛ که چون خدا مرا خلق کرده؛ پس مسئولیت مسائل و مشکلات من در زندگی و حلشان به عهده اوست.
حتی گاهی باخدا میجنگیم و با خود میگوییم؛ حالا که خدا اینهمه مشکلات سر راهم قرار داده؛ من هم مثلاً با ظلم کردن و بدی به دیگران انتقام میگیرم و یا اینکه خدا مرا دوست ندارد؛ خدا مرا فراموش کرده و... البته همه اینها برداشت غلط و اشتباهی است؛ که ما از خداوند داریم؛ به علت اینکه ما خدا را نشناختهایم و یا شناخت ما بسیار سطحی است. باید بدانیم؛ هرکدام از ما انتخابهایی داشته و داریم؛ که بر اساس همان انتخابها؛ راه و مسیر زندگی خود را مشخص میکنیم. بهطورکلی آن چیزی که در زندگی تجربه میکنیم؛ خواستههای قبل و حال ماست؛ که آینده مارا رقم میزند. اگر در زندگی درگیر مشکلاتی هستیم و آزردهخاطر میشویم؛ به سبب جهل و نادانی خودمان است.
در این وادی اشاره میشود؛ اگر میخواهیم؛ خدا را بشناسیم؛ اول باید خودمان را بشناسیم. انگشت اشاره به سمت خودمان میرود؛ باید عملکرد خودمان را ارزیابی کنیم؛ خداوند کار خودش را درست انجام داده است. قوانین و فرامینی را که توسط پیامآوران فرستاده؛ برای زندگی کردن همراه با صلح؛ آرامش و آسایش است. نباید فراموش کنیم؛ قدرت تعقل و اختیار کامل به ما دادهشده؛ که بتوانیم؛ بر سر دوراهیهای زندگی انتخاب درستی داشته باشیم؛ مسائل و مشکلات خود را در زندگی حل کنیم. باید قبول کنیم؛ خودمان با انتخابهای اشتباه دچار مشکلات زیادی شدهایم؛ گاهی با تکرار اشتباهات؛ گاهی با مشورت کردن باکسانی که در آن مورد خاص آگاهی و شناخت ندارند؛ گاهی باجهل و نادانی خودمان و...باعث بروز مشکلات در زندگی خودمان و دیگران میشویم.
با در نظر گرفتن آنچه از این چهار وادی آموخته و دریافت کردهایم؛ مسائل و مشکلات خود را در زندگی اولویتبندی کنیم؛ بهطورقطع ما نمیتوانیم؛ همه آنها را باهم حل کنیم؛ با اولویتبندی و تمرکز روی حل یک مسئله؛ قطعاً به نتیجه بهتری خواهیم رسید. در ادامه باید بیاموزیم؛ از مسائل و مشکلات زندگی فرار نکنیم و یا آنها را نادیده نگیریم. گاهی مشکلی که در حال حاضر باکمی زحمت و تلاش حل میشود؛ شاید بعدها بهسختی بتوانیم حل کنیم و یا اصلاً حل نشود.
حالا که این مشکلات و مسائل در زندگی ما به وجود آمده؛ دنبال مقصر بیرونی گشتن اشتباه بزرگی است؛ با دست روی دست گذاشتن هیچ مشکلی حل نمیشود و شاید هم وضعیت پیچیدهتر شود؛ باید مسائل و مشکلات را بپذیریم و با توکل به خدا شروع به حل آنها کنیم؛ قطعاً وقتی خودمان حرکت کنیم؛ خداوند هم به عهد خود عمل میکند و با الهامات و القائات به ما کمک میکند؛ ولی استارت اولیه را باید خودمان بزنیم. از راه صراط مستقیم شروع به حل مسائل و مشکلات کنیم؛ در ادامه نتیجه را به خداوند بسپاریم و مطمئن باشیم؛ در بهترین زمان و موقعیت ما به نتیجه مطلوب خواهیم رسید.
نویسنده: کمک راهنما خانم منصوره (لژیون پنجم)
نمایندگی: همسفران شهرری
- تعداد بازدید از این مطلب :
5853