همسفر؛ روزت هزاران بار مبارک

ای همسفر از تو چه پنهان، من هم شاید در روز جشن غصه بخورم و اشک بریزم، ولی این حالم باعث نمی‌شود در این شادی شرکت نکنم و همراه با همسفرانی که از طرف مسافرانشان قدردانی می شوند شادی نکنم، چون یقین دارم برکت این شادی‌ها در زندگی ما هم جاری می‌شود. پس اگر دلت گرفت خواستی اشک بریزی، بریز ولی دلت را لبریز از عشق کن و با شادی دیگران شادباش. خداوند را قسم به قدرت عشق می‌دهم همان عشقی که تمام هستی در آن شناور است که اذن مسافر تو هم صادر بشود و مسافرت به رهایی برسد و چشمانت از شادی پر از اشک شود نه غم ...

اما  همسفری که این روز زیبا را جشن می‌گیری و از دستان مسافرت هدیه می‌گیری و یا  از تو قدردانی می کنند. خوب می‌دانم تو لایق بهترین‌ها هستی و لایق عشق، محبت، آرامش، چون تو روزهای سختی کنار مسافرت داشتی و حالا باید شادباشی. ولی می‌دانم آنقدر آموزش‌ دیده‌ای و از تاریکی‌ها رهاشده‌ای که  حواست  به همسفران غمگین هم هست که آرام تر شادی کنی، شاید دلی باشد که هنوز خیلی زخمی و شکسته است، هنوز آنقدر آموزش ندیده با تمام غم‌هایش برای دیگران شادی کند؛ اما تو آموزش‌دیده‌ای و یاد گرفتی که چگونه شادباشی که دل کسی نرنجد. نکند خدای نکرده حواست نباشد و غره شوی.

تو حق داری از لحظه‌لحظه این جشن لذت ببری و شادباشی؛ اما حواسمان باشد که باید در این جشن بزرگ بیشتر دقت کنیم چون همسفران زیادی هستند که کسی را ندارند از آن‌ها قدردانی کنند حتی به کلامی و نیز مسافرانی هستند که هم سفری ندارند که کنارشان باشد. چقدر خوب که حواسمان به انسان‌های زخم‌خورده و دردمند هست و چقدر خوب هست همه ما یاد بگیرم با وجود زخم‌ها و دردها برای همدیگر شادی کنیم، همسفر روزت هزاران بار مبارک.

نویسنده: همسفر زهرا از لژیون سوم
منبع: نمایندگی امین قم - همسفران