ظلمتـــی آگــه به اســراری نــهــان
|
|
در نـــبـــردی نــــابـــرابـــر مـــردمـــان
|
خلقتـــش مخلوط بودی خیر و شــر
|
|
از زمــــان خـــلــقـــت نـــوع بـــشـــر
|
آگـــهی بـــر حسب ضـــد دیــگــری
|
|
جمـــع اضـــداد است خــــلق آدمــی
|
گه بــه غایــت نیک و گه پر مــدعــا
|
|
اختـــیـــارش واســـط ایــن هـــر دو تا
|
هر یکی بالــی که بردش تا به اوج
|
|
خمر وی وابسته بر شی است و موج
|
واژگـــون کـردش به تدبیری بسـیـط
|
|
چـــونـــکه اهریمن بدان ها شد محیط
|
در بـــدن ها قفـــل های آن رجــیـم
|
|
او بـــدان هـــا بــــوده آگـــه از قـــدیم
|
تـا کـــه بـــر آدم چـنـــین افـراز شـد
|
|
پـــس کــــژی از نقـــطه ای آغـاز شد
|
سرسبد خاری به ظـاهر غنــچه هـا
|
|
از مـــیـــان بـــدتـــریـــن هـــای بــــلا
|
اـبتـــدا هر خواهـــشی اغناء نــمـود
|
|
هدیـــه شـیـــطان بــسی زیــبــا نمود
|
عالمـــان بـــا عـلم اغـــوا مینــمـود
|
|
تحـــفـــهء ابـــلیـــس شیدا می نمـود
|
ابــتـــدا در آب آتـــش مــی رسـیـــد
|
|
از گـــلـــستان سوی دوزخ می کشید
|
گشــت در بنــد و اسیــر این جــهـاد
|
|
هــــر سپـــهداری بـــه جنگ اعتـیـــاد
|
لشــگری آمــاده پـیــکاری ســـتــرگ
|
|
تــــا کـــه روزی اذن مـــعمـــار بــــزرگ
|
فاتـــح و مغلـوب و بس ورزیــده بــود |
|
مــــرد جـنـــگاور کـــه دوزخ دیـــده بود
|
بـــدتریـــن امـراض بر تــن دیـده بــود |
|
بــــارهـــا در عـــمــق دوزخ مـــردهبـود
|
راه درمـــان را بـــدان کـــامـــل نمـود |
|
حقــــههــــا را یک بـــه یک باطل نمود
|
بـــرگشود احیـاء شدی ویـــرانــه هـا |
|
راه نــــادیــــده مـیــــان صخــــرههــــا
|
مهر او بر قـلب انسان ها نشـســت |
|
بیست سالی از نبردش چون گذشت
|