English Version
English

لژیون درمان وابستگی به دخانیات؛ نمایندگی ارتش

لژیون درمان وابستگی به دخانیات؛ نمایندگی ارتش

لژیون درمان وابستگی به دخانیات؛ نمایندگی ارتش در روز سه شنبه به تاریخ 96/08/30

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را شاکر هستم که این موقعیت را برای همه ما فراهم نمود تا بتوانیم یک جلسه دیگر را برگزار کنیم و از این کلاس‌های آموزشی بهره‌مند شویم. من به‌شخصه قلبا شکر گذار این نعمت هستم زیرا میدانم که این موقعیت‌ها همیشگی نیستند و بایستی بابت نعمت‌هایی که وجود دارد شکر گذار بود، به همین دلیل است که من شکر گذار این کلاس‌های آموزشی هستم که می‌توانیم در کنار یکدیگر قرار بگیریم و از آموزش‌های آن بهره‌مند شویم.

در ضمن رهایی محمدرضا عزیز را که در روز جمعه توسط جناب آقای مهندس دژاکام صادر گردید تبریک میگویم، هم به خود محمدرضا عزیز و هم به خانواده محترمشان و در رأس به جناب آقای مهندس دژاکام و امیدوارم که در تمام مراحل زندگی خود موفق باشند.

دستور جلسه امروز وادی سوم می‌باشد، من اوایل تصور می‌کردم که این‌یک نوع خودخواهی می‌باشد که من فقط به فکر خود باشم یعنی تصور می‌کردم این‌که در وادی سوم گفته می‌شود: "هیچ موجودی به‌اندازه خود انسان به خویش خویشتن فکر نمی‌کند" این‌یک خودخواهی است اما بعدها متوجه شدم که خودخواهی نیز درجه و اندازه و تعریفی برای خود دارد، اینکه من مسئولیت کارهای خود را بپذیرم و به فکر جبران کارهای خود باشم خودخواهی نمی‌باشد.

کم‌کم که وارد کنگره و آموزش‌های آن شدم، متوجه شدم مسائلی که در کنگره 60 مطرح می‌شود تماماً برای این است که گاهی من نسبت به‌تمامی مسائل موجود در دنیا بیشتر شود و همه این آموزش‌ها برای بالا بردن سطح انرژی و نگه‌داشتن آن انرژی برای من می‌باشد چه در سفر اول و چه در سفر دوم.

از روز اول تمامی تقصیرات را گردن دیگران می‌انداختم و همیشه به خودم می‌گفتم آن دوستم که از سربازی آمد و به من سیگار تعارف کرد باعث سیگاری شدن من شد، شاید او یک‌بار یا دو بار به من تعارف زد ولی مابقی را من خودم کردم. زمانی که پذیرفتم تمامی مشکلات به وجود آمده از جانب خود من بوده است واقعاً راحت‌تر شدم و توقعم نسبت به دیگران از بین رفت.

 آن مسائلی را که حکمتشان را می‌فهمم خودم را مقصر میدانم و بقیه را بدهکار نمی‌دانم ولی در مورد مسائلی که حکمتشان برایم مشخص نیست و احتمالاً پای ژن و یا دیگران در میان است بهتر است که آن‌ها را بپذیرم و به دنبال بهانه‌جویی نباشم و به خود بگویم حالا بعدازاین همه بهانه‌ها تنها چیزی که مهم است، این است که من باید برای درمان و جبران خسارت کارهای گذشته‌ام، خود دست‌به‌کار شوم و باید بدانم که درمانگر اصلی خود من هستم و کسی نمی‌تواند مرا درمان کند جز خودم.

 تا وقتی‌که مسافر به خاطر دیگران به کلاس‌ها بیاید و زور در کار باشد برایش نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت، زیبایی کار کنگره60 در این است که کلیه مسئولیت‌های درمان اعتیاد و سیگار را در اختیار خود مسافر قرارداد و مسافر نمی‌تواند خودش را گول بزند. این وادی درنهایت به ما می‌خواهد بگوید که در ابتدای امر بپذیریم که مشکلات به وجود آمده از جانب خودمان است و در کلیه ابعاد زندگی مسئولیت کارهای خودمان را بر عهده بگیریم.

 

تهیه و تنظیم: مسافر روح الله
تایپیست: مسافر محمد حسین
منبع: کنگره 60، نمایندگی ارتش

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .