به نام قدرت مطلق
در هجدهمین اردوی کنگره 60، فرصتی دست داد تا با آقای کامران شریفیان، دیدبان محترم اردو که برای اولین بار است در این جایگاه خدمت میکنند گفتگویی داشته باشیم. شما را به خواندن این گفتگو دعوت مینماییم.
لطفاً بهرسم کنگره خودتان را معرفی کنید.
سلام دوستان کامران هستم یک مسافر
آنتیایکس مصرفی شیره و تریاک، 20 سال تخریب داشتم، روش درمان دی اس تی با داروی اپیوم، 18 ماه سفر کردم به راهنمایی آقای خدامی، رهایی 9 سال و 10 ماه و در ادامه 10 ماه سفر سیگار کردم به روش دی اس تی با نیکوتین خوراکی، به راهنمایی آقای مهندس و الآن هم 4 سال و 8 ماه است که آزاد و رها هستم.
کلاه شما به رنگ آبی است، لطفاً به ما توضیحی بدهید در مورد رنگ کلاهتان و جایگاهی که در آن خدمت میکنید.
رنگهایی که در اردو برای نشان دادن جایگاهها استفاده میشود از این قبیل هستند. کمک اردوبآنها کلاهشان زرد است، اردوبآنها قرمز، شهردارها سبز و دیدهبانها هم کلاهشان آبی است.
اگر اشتباه نکنم، اعضا باید مدتی در اردو حاضرشده باشند تا بتوانند در انتخابات کمک اردوبان شرکت کنند و افرادی که میخواهند اردوبان بشوند هم باید دوره کمک اردوبان را گذرانده باشند. لطفاً در این مورد توضیح میدهید؟
کسانی که میخواهند برای کمک اردوبان شرکت کنند باید 3 سال پیاپی در اردو شرکت کرده باشند و بعدازآن است که میتوانند کاندید بشوند. هرساله معمولاً در روز آخر این انتخابات برگزار میشود و این افراد بعد از 3 سال اردوبان میشوند.
در حال حاضر در اردو جایگاه خدمتی شما چیست و چه فعالیتهایی در آن بخش انجام میدهید؟
من امسال بهعنوان دیدهبان اردو انجاموظیفه میکنم و در قسمت مناطق هم شهردار منطقه F هستم. شهردارها کارشان رسیدگی به چادرهای منطقه خودشان است. هر منطقه 9 عدد چادر دارد و در هر چادر 4 نفر ساکن هستند. احیاناً اگر افراد بخواهند چادرشان را در یک منطقه عوض کنند موردی ندارد ولی عوض کردن چادر بین مناطق ممنوع است.
این چندمین اردویی است که شما در آن شرکت میکنید؟
فکر میکنم از سال 86 که اردو هشتم بود و در شهرکرد برگزار شد در خدمت عزیزان بودم. سال 87 اردو در آبشار بیشه بود، سال 88 در چشمهعلی دامغان بود و در سالهای بعد در منطقه بلده برگزار شد که این اردو چهارمین سالی است که در این قسمت از بلده برگزار شد.
در اردوهای قبلی در کدام قسمت فعالیت کردید؟
اولین خدمتی که من گرفتم مسئول آب بود که آن موقع که حتماً باید آب شرب استفاده میشد و امکانات نبود، برای تهیه آب باید به یک منطقه دیگر میرفتیم تا مشکلی ایجاد نشود. من 5 سال در اردو مسئول آب بودم و بعدازاینکه این جایگاه را تحویل دادم یک سال هم مسئول عمران بودم و بعدازآن هم در قسمت تدارکات و شهردار مناطق خدمت کردم.
اگر امکان دارد از حال و هوای اردو و دلیل اینکه اینهمه سال در این اردو شرکت کردید بگویید.
اردو کنگره یک قسمت اش جنبه آموزشی دارد و قسمت دیگر جنبه تفریحی. ولی خب آموزشی که برای افرادی که در آن شرکت میکنند در پی دارد بهصورت عملی بهجا گذاشتن آموزشهاست؛ یعنی اینکه ما یک دوره یکساله در لژیون و کلاسها شرکت میکنیم، آموزش جهانبینی میگیریم که بعد ببینیم که چه مقدار از آنها را میتوانیم بهصورت عملی بهجا بگذاریم. برای مثال اینکه چقدر میتوانیم در انجام کارها باهم همکاری کنیم و چه مقدار میتوانیم باهم در مسائل اجتماعی همفکری کنیم؟ چقدر میتوانیم یک سری چیزها را نبینیم؟ کجاها میتوانیم گذشت کنیم؟ چقدر گذشت میکنیم؟
در سالهای اول اردوگاهی ممکن بود غذا پختهشده کم باشد و یا شرایطی شبیه به این پیش بیاید.
آقا امین میگفت: ما وقتی در چنین شرایطی قرار میگیریم در کجای صف میایستیم؟ چقدر میتوانیم به خاطر هم لژیونی یا اعضای دیگر گذشت کنیم، از حق خودمان بگذریم و آن را بگذاریم برای دیگران؟
سالهای قبل معمولاً آقای حکیمی، آقای خدامی و یا خود آقا امین بعضی از غذاها را سرو میکردند و برایم جالب بود که خودشان آخرین نفری بودند که غذا را میل میکردند و این خودش برای من بزرگترین آموزش بود.
ضمن اینکه وقتیکه بچهها در فضای اردو قرار میگیرند. چون یکزمان طولانی در کنار یکدیگر هستند، شرایطی پیش میآید بچهها دیگر نمیتوانند نقاب بزنند و آن ماهیت واقعیشان بروز پیدا میکند و بهقولمعروف آن جوهره خدمتشان محک میخورد. اردو برای کسانی که فعال باشند و خدمت کنند یک فرصت خیلی خوب است و حتماً سالهای بعد هم در اردو خواهند بود ولی اشخاصی که فقط برای تفریح به اینجا میآیند و در کارهای جمعی شرکت نمیکنند مطمئناً دوره بعدی در اردو حضور نخواهند داشت. آقای خدامی جملهای را بیان میکردند که همیشه یادم است. ایشان میگفتند: اردو باید شمارا انتخاب کند نه شما اردو را. من خودم هرساله از لحظهای که ازاینجا میروم برای سال بعد لحظهشماری میکنم. زمانهایی بوده که شاید اگر سبکسنگین میکردم نباید به اردو میآمدم ولی من همیشه اردو را به هر مسئلهای در زندگیام ترجیح دادم و این فرصت را هیچوقت از دست ندادهام.
خیلی ممنون از اینکه به سؤالات ما پاسخ دادید و در این گفتگو شرکت کردید. سؤال پایانی این است. اگر اشتباه نکنم شما اولین اردویی است که بهعنوان دیدهبان در آن شرکت میکنید. من از آقای مهندس و آقا امین شنیدهام کسانی که فکر و ذکرشان این است که به درجه دیدهبانی برسند معمولاً به این جایگاه نمیرسند. شما گفتید که اردو است که ما را انتخاب میکند. آیا دیدهبانی شمارا انتخاب کرد؟
من نمیدانم ولی من در کنگره این را آموختم که ما جایگاهها را انتخاب نمیکنیم طبیعتاً به عملکرد فرد. یکزمانی هست که برای قرار گرفتن در یک جایگاه ما شرایطی را اعلام میکنیم. مثل کمک راهنمایی و سایر خدمتها که آن شرایط مشخص است. فرد باید در امتحان قبول شود و پروسهای طی شود تا شخص به آن جایگاه برسد. برای دیدهبانی بهاینعلت که کار سخت است که هنوز شرایطی برایش اعلامنشده است ولی من از اساتید آقای مهندس این را آویزه گوش خودکردهام که انجام درستکارها خودش باعث رشد انسان میشود. من این چند سالی که در کنگره بودهام تمام تلاشم این بوده که اگر کاری به من محول میشود آنها را شستهرفته و با تمام وجودم انجام بدهم و بهقولمعروف آنها از سرخود باز نکنم و همیشه سعی کردم که کار به دقیقترین شکل انجام بشود. هیچوقت دنبال این نبودم که در ادامه چه اتفاقی میافتد. انجام کار برایم مهم بود و طبیعتاً اگر بچهها روی انجام کارهایشان تمرکز داشته باشند و همان عمل سالم را درست انجام بدهند و در کارهایشان مسئولیتپذیر باشند، این به قول آقای حکیمی مثل درختی است که از باغ بیرون میزند و دیده میشود. حالا این لطف کنگره و دیدهبانها بوده و من خودم را اصلاً در حد و اندازه این جایگاه نمیدانم ولی امیدوارم که در این جایگاه بتوانم آموزشهای لازم را ببینم، چراکه جایگاههای کنگره فقط برای آموزش است.
مرسی لطف کردید از شما متشکریم.
من هم از شما تشکر میکنم. امیدوارم یک هفته شد و بانشاط و سرشار از آموزش و حال خوش را در کنار هم تجربه کنیم.
لژیون ثبت وقایع و تهیه خبر
اردوی بلده - 1396
- تعداد بازدید از این مطلب :
2620