کارگاه آموزشی خصوصی همسفران کنگرۀ 60 + مراسم افطاری

جلسه یازدهم از دوره سیزدهم کارگاه آموزشی خصوصی همسفران کنگرۀ 60؛ نمایندگی فردوسی مشهد، نگهبان: همسفر مائده، استاد : همسفر مریم، دبیر: همسفر مریم روز دوشنبه مورخ 1396/03/29 در ساعت 17:00 با دستور جلسه : وادی دهم و تأثیر آن روی من برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:
وادی دهم: صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است. این وادی یک قانون یا راه، مثل شمشیری برنده، هم هشدار می‌دهد و هم امید به بازگشت و این فقط در انسان‌ها صادق است، شاید در چیزهای دیگر صادق نباشد. مثلاً شیر همیشه درنده است و زغال همیشه سیاه است اما انسان با بقیه فرق دارد، می‌تواند صفت خود را تغییر دهد، انسان چاق می‌تواند تغییر کند یا انسان بی‌سواد می‌تواند باسواد شود، پس انسان و هستی جاری هستند.
نکته ایی که وجود دارد این است که قانون هم در جهت مثبت و هم در جهت منفی وجود دارد، امروز اگر تو انسان خوبی باشی اما فردا سارق شوی یا امروز سارق باشی و فردا انسان خوبی شوی، هیچ‌چیز ثابت نیست و همه‌چیز در حال تغییر است، هم امکان دارد انسان را ببرد بالا هم می‌تواند او را پایین بکشد.
همه‌ی انسان‌ها می‌توانند در نقطه ایی که قرار دارند با هر صفتی که دارا هستند آن را عوض کنند حتی گناهکارترین انسان و کسی که در عمیق‌ترین نقطه‌ی جهنم قرار داشته باشد اگر بخواهد می‌تواند صفت‌های زشت خودش را تغییر بدهد و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید از گذشته راه نجاتی نیست، راه نجات همیشه هست چون جاری است.
علاوه بر چهارعنصر مخالف که هستی را به وجود آورده‌اند: آب، باد، خاک، آتش، سه مؤلفه‌ی دیگر که جهان‌ها را به وجود آورده‌اند: نور، صوت، حس.

حس: خود خداوند است و اولین نیرویی که عقل را به کار می‌اندازد، گاه هست اما غیرقابل رؤیت.
اصوات و انوار کمی قابل‌رؤیت است هر دو جناح می‌خواهند تا نیروهایشان را زیاد کنند چه مثبت و چه منفی و انسان‌ها همیشه طعمه‌ی مناسبی برایشان هستیم، اگر بخواهیم طعمه‌ی آن‌ها نشویم باید صفت و ویژگی خودمان را تغییر بدهیم، باید خودمان را تغییر بدهیم (مثلاً تصور کنید ما وجودمان آهن است و همه‌جا پر از آهن‌ربا است، باید ما یا چوب شویم یا حلب یا ...)

برای تغییر صفت گذشته باید حس یا موج گیرنده و فرستنده را عوض کرد چگونه؟ با تغییر و پالایش که در انسان، تزکیه کردن است. اولین قدم برای تزکیه تفکر سالم و بعد ایمان سالم به وجود می‌آید، (ایمان تجلی نور خداوند است) و از ایمان سالم، عمل سالم پدیدار می‌شود.
وقتی انسان عمل سالم انجام دهد حس سالم به وجود می‌آید، وقتی حس سالم شد عقل سالم و از آن عشق سالم خود را به نمایش می‌گذارد و آن موقع صفت گذشته تغییر می‌یابد، وقتی عشق سالم به وجود آمد به‌طور ذره‌ذره و نه ناگهانی انسان تمام هستی و موجودات و انسان‌ها را دوست دارد و با آن‌ها مهربان است.
و کلام آخر: ای انسان تو چیزی نیستی مگر آنچه خودت تلاش کرده ایی...!

 

 

 

 

تهیه ی گزارش : همسفر یاسمن حدادشیرازی
همسفران نمایندگی فردوسی مشهد