عمل سالم ؛ جشن سومین سال رهایی مسافر ناصر عادلی نژاد

جلسه دوازهم از دوره سیزدهم کارگاه آموزشی عمومی مسافران و همسفران کنگرۀ 60 نمایندگی فردوسی مشهد نگهبان: آقای محمود جهان،استاد: آقای کاظم نوروزپور ،دبیر موقت: آقای امیر رضایی روز پنج شنبه مورخ 1396/03/04 در ساعت 17:00 با دستور جلسه : در استحکام پایه های مالی و علمی کنگره، من چه کرده ام؟برگزار گردید.

سلام دوستان كاظم هستم یك مسافر
خدا را شاكر و سپاسگزارم كه، در جشن رهایی سومین سال آقاى ناصر عادلى نژاد حضور دارم.
آقاى ناصر عادلى نژاد ، تقریباً چهار سال پیش در تاریخ 11/03/92 به لژیون من آمد و درمان خود را آغاز كرد ، من همواره می‌گویم ؛ تمام افرادى كه به لژیونم آمدند كه حدود ١٠٠ تا ١١٠ نفر بودند ، ابتدا خداوند متعال را شكر می‌کردم، كه شخص دیگرى را برایم فرستادى؛ تا به من آموزش دهد و بدانم كه چه انجام می‌دهم ، و آقاى ناصر عادلى نژاد، كه شرایطى سنى داشتند که از من بزرگ‌تر بودند، اما با توجه به تجربه بازارى كه؛ بیشتر از من در جامعه داشتند ، بسیار کمک‌حال من بودند و از آرامش و اعتقاد و اعتمادى كه؛ نسبت به مسیر حركتى کنگره 60 داشتند، بسیار دقیق و منظم و خدمت‌گزار به‌تمام‌معنا صادق بودند. در اکثر جایگاه‌های خدمتی از ابتدا خدمت کردند و بسیار خاکی و افتاده بودند. ایشان به من در تمام‌مسیر سفری که باهم پیمودیم آموزش‌های خوبی دادند.
با توجه به دستور جلسه امروز که در استحکام پایه‌های مالی و علمی و نیروی انسانی کنگره من چه کرده‌ام؟ می‌توان به آقای عادلی نژاد اشاره کاملی نمود که ایشان یکی از خدمتگزاران بی‌ریا و بی‌منتی بودند، که در تمام جایگاه‌های خدمتی از همه سبقت می‌گرفتند و من مرام ایشان را که به‌راحتی از پول می‌گذرند و در مسیر کنگره هزینه می‌کنند، باید سرمشق بگیرم.
بازهم از تک‌تک شما که در جشن سومین سال رهایی آقای عادلی نژاد شرکت کردید کمال تشکر رادارم و برای همگی آرزوی سلامتی دارم.

سخنان مسافر ناصر:

سلام دوستان ناصر هستم یك مسافر
ابتدا از همه خدمت‌گزاران و دوستان مرزبانى و كسانى كه زحمت كشیدند تا مراسم جشن را برگزار كنند ، و كسانى كه در مشارکت‌ها نسبت به من محبت داشتند ،  تشكر می‌کنم.
من متولد ١٣٤٣ هستم و بعد از ورود به كنگره ٦٠ فهمیدم كه ؛ شروع مصرف مواد مخدر من ، شاید از همان ابتداى تولدم آغازشده بود ، اما خودم خبر نداشتم ، در آن زمان‌ها، درمان هر چیزى را با تریاك و شیره می‌دانستند  و بعد از بزرگ شدن ، ابتداى مصرف من در سال ١٣٦٢ بود؛ كه من در منزل اقوام بودم و سرماخوردگى داشتم ؛ به من گفتند: بیا شیره مصرف كن؛ ازآنجا تا ١٣٧٦ مصرف تفننى داشتم ( نامزدى اعتیاد ) ، و پانزده سال زمان برد؛ تا اینکه به مصرف روزانه یا اجبار به مصرف رسیدم . جا دارد كه از آقاى بابك لطفى تشكر كنم؛ كه من را با كنگره ٦٠؛ آشنا كردند و همچنین آقاى خان‌زاده كه با ایشان پانزده سال در مكان مصرف باهم بودیم و در سال ٨٩ متوجه شدم، كه كنگره ٦٠ در مشهد شعبه دارد و آقاى خان‌زاده در سال ٨٧ به من می‌گفتند: آقاى لطفى درمان شده است و هیچ تمایلى باوجود مواد مخدر و مكان مصرف نسبت به هیچ نوع موادی ندارد و حالشان خوب شده است و من می‌گفتم ؛ خوش به حالشان ، اما من مواد را دوست دارم ، چون اطلاعى از آن و تخریب‌هایش نداشتم ، سپس تا سال ٩٢ زمان بُرد، كه به كنگره بیایم ، چراکه خواستار مصرف بودم و بر این اساس فرمانى براى درمان در كنگره ٦٠ برایم صادر نشده بود.
در سال ٩٢ طى صحبت با آقاى خان‌زاده ، قرار به تماس با آقاى لطفى شد؛ تا به كنگره ٦٠ ؛ براى  درمان اعتیاد وارد شوم ، و این امر باعث شد؛ تا آقای خانزاده هم وارد كنگره ٦٠؛  شوند و مسیر درمان را پیمودند . ابتدا باهم می‌آمدیم، اما طبق اصول و حرمت‌ها كه طبق تجربه ثابت‌شده است و نباید دو نفر دوست و یا داداش لژیونی باهم بیایند و بروند ، این را حرمت را اجرا كردم. به خاطر آن خواسته قوى كه داشتم.

از خداى خودم و جناب آقاى مهندس دژاكام ، بزرگ‌مرد كنگره ٦٠ و از راهنماى خودم جناب آقاى كاظم نوروزپور و تک‌تک دوستان هم لژیونى خودم كه ١١ ماه و ٢١ روز در سفر اول من را همراهى كردند ، تشكر می‌کنم.
در كنگره ٦٠؛ همه ما می‌آییم؛ تا یك نفر را از تاریكى نجات دهیم ؛ سفر اولى با خوب سفر كردنش و سفر دومى با خوب خدمت كردنش .
در رابطه با دستور جلسه ، مسائل مالى و علمى و نیروی متخصص انسانى همه دست‌به‌دست هم می‌دهند؛ تا یك نفر به روشنایی برسد و لذت این شیرینى را فقط كسى می‌تواند؛ درك كند كه، به این جایگاه و رهایی برسد و این با هیچ قیمتى خریدنى نیست و اگر بخواهم؛ در نظر بگیرم، من هر چه دارم، از آموزش‌های كنگره ٦٠ است ، دریکی از سی‌دی‌ها بیان‌شده است كه" تا از پول نگذرى به پول نمی‌رسی و تا از خود نگذرى به خود نمی‌رسی "پس باید از خود و از مال خود، نیز بتوانیم بگذریم، تا به خود برسیم ،
البته نه این‌که بدون تفكر انجام دهیم و این را باید سرلوحه زندگى خود قرار دهیم و هر جا لازم است بتوانیم انجامش دهیم من می‌گفتم: پولى را كه براى تخریب خود خرج می‌کردم حال بیایم و درراه سلامتى خودم خرج نمایم و این شور و حال و سلامتى كه در اینجا به دست آوردم، را هیچ جا نمی‌توانستم به دست آورم و من فهمیدم، كه تازه سه سال است ، دارم زندگى می‌کنم. سفر اول از مصرف مواد تا قطع  و سفر دوم از قطع آن؛ تا رسیدن به خود و این رسیدن به خود چیزى جز آموزش گرفتن نیست.