سم زدایی؛ جوابی به صورت مسئله ای اشتباه

براستی که علم کم انسان را از خداوند دور و علم زیاد انسان را به او نزدیک می کند. در کلام ا... هم خداوند فرموده اند که به دنبال کاری که علم و شناختی از آن ندارید نروید که در آن زیانی می بینید. یکی از معضلات بزرگ جوامع بشری هم همین موضوع دخالت کردن در موضوعاتی است که شناختی از آن ندارند و موجب گمراهی افراد بسیاری نیز می شوند. خطری که دانایان نادان در پی خواهند داشت را خود نادانان ندارند. چرا که همیشه افراد بسیاری تسلیم دانش و آگاهی این دست افراد هستند و اگر منابع اطلاعاتی و آموزشی غلط باشند، فقط یک نفر نابود نمی شود بلکه جمعی از انسان های مرید نیز به دام خواهند افتاد. متاسفانه آمار دانایان نادان به مراتب از نادانان می باشد. پس بایستی برای جلوگیری از تباهی همواره متصل به منابع آموزشی صحیح بود و از اطلاعات جلوتر حرکت کرد.

دستور جلسه این هفته سعی در نشان دادن و روشن کردن راه صحیح دارد. چرا که گزینش راه اشتباه و فرو رفتن در تاریکی به دلیل عدم وجود شناخت و نبود آگاهی لازم حاصل می گردد. برای اینکه بتوان مسئله و معمایی را حل کرد، قدم اول داشتن معلوم و صورت سوال است. هر مسئله و سوالی از دو بخش صورت سوال و جواب سوال تشکیل شده است. با بررسی صورت سوال می توان به مجهول که همان جواب سوال است رسید. حال تصور کنید صورت سوال خود مجهول باشد! در مورد اعتیاد که یکی از بزرگترین مسائل حل نشده بشر بوده است، همین موضوع صادق بود. بنابراین دانشمندان در این زمینه برای حل سوال، شروع به طرح صورت مسائل مختلفی کردند مانند: " اعتیاد بیماری مرموز، لاعلاج و پیش رونده است " اعتیاد وابستگی دارویی است." - " اعتیاد محصول ژن معیوب است." - "اعتیاد در اثر جدایی والدین رخ می دهد." - " اعتیاد نتیجه جامعه بد است." - " بیکاری دلیل اعتیاد است." - " اعتیاد مسمومیت مزمن است." و هزاران تعریف و صورت مسئله دیگر که همچنان هم شمار بسیاری از دلواپسان در حال کشف تعاریف جدیدتری هستند!

در این دستور جلسه قصد داریم با یکی از صورت مسائل فوق حرکت خود را شروع کنیم تا به جواب که مسلماٌ بایستی روشی برای درمان اعتیاد است برسیم. سوال این گونه مطرح می شود که اعتیاد مسمومیت مزمن است، حال چه راهکاری برای از بین بردن سم پیش رو داریم؟

جواب: سم زدایی

حال منظور از سم چیست؟ اصولاٌ به هر ماده ای در هر حالت جامد، مایع و گاز که وارد جسم انسان شود و سیستم های حیاتی انسان را از تعادل طبیعی خارج ساخته و وی را به طرف مرگ سوق دهد، سم گفته می شود. به عنوان مثال در حالت جامد سیانور، در حالت مایع الکل صنعتی و در حالت گاز، گازهای شیمیایی که در جنگ ها مورد استفاده قرار می گرفتند. در این حالات بایستی برای نجات این شخص عملیات سم زدایی روی وی انجام شود. این عملیات به روش های مختلفی صورت می گیرد که موجب خروج سم از جسم شده و فرد از مرگ نجات پیدا می کند. حال با توجه به گفته های مذکور آیا فردی که اعتیاد به مصرف مواد مخدر دارد، پس از هربار مصرف به سمت مرگ سوق پیدا می کند؟ و اگر عملیات سم زدایی بر وی انجام نشود، سیستم های حیاتی وی از بین خواهند رفت و وی خواهد مرد؟ یا عکس این عمل اتفاق می افتد؟ یعنی در صورت مصرف نکردن دچار حال خرابی و عدم تعادل شده و در صورت مصرف حالش بهتر می شود؟ مسلماٌ حالت دوم صحیح است.

پس متوجه شدیم که مواد مخدر برای شخصی که اعتیاد به مصرف دارد، به هیچ عنوان مانند سم عمل نمی کند بلکه نقش نوش دارو را برای وی ایفا می کند. ماده مخدر برای جسم فردی سم تلقی می شود که سابقه مصرف و اعتیاد به آن ماده خاص را ندارد و در صورت مصرف مقادیر زیاد ممکن است باعث مرگ وی شود. پس آیا عملیات سم زدایی روی شخصی که عادت به مصرف دارد، عملی صحیح و عقلانی است؟ این کار صحیح نیست که هیچ، بلکه سبب بدتر شدن حال شخص نیز می شود. زیرا آن مقدار ماده ای که نیاز جسم وی قلمداد می شود هم از جسمش خارج می شود. ولی در مورد فرد دوم اگر سم زدایی صورت نگیرد وی مسلماٌ دچار مشکلات عدیدی خواهد شد. پس در مورد قضیه سم زدایی ابتدا بایستی به این موضوع دقت شود که آیا آن ماده سم است یا خیر، و سپس اینکه قصد سم زدایی چه کسی را داریم.

پس به سادگی اثبات کردیم که صورت مسئله به درستی طرح نشده است. اگر صورت سوال اشتباه باشد با هزاران جواب مختلف هم نمی توان قفل آن را باز کرد. این موضوع مانند این است که شخصی پنج عدد پرتقال داشته باشد و دوتای آن را به شما داده باشد و از شما بپرسد که الان چند عدد پرتقال دارم؟ شما در وحله اول از او صورت سوال را می خواهید تا به جواب برسید. یعنی از او می پرسید که اول چند عدد پرتقال داشتی؟ حال تصور کنید وی صورت سوال را به شما اشتباه بدهد، یعنی به جای اینکه بگوید پنج پرتقال بگوید چهار پرتقال. شما به هر طریقی با هر فرمولی و به کمک داناترین انسان ها و قدرتمندترین کامپیوترهای دنیا هم نخواهید توانست به جواب واقعی برسید. پس طرح درست صورت مسئله خود بزرگترین پله برای رسیدن به جواب صحیح است.

علم کم، انسان را تک بعدی می بیند. در نتیجه به تصور اشتباه، اگر اثرات مواد مخدر از این بعد که همان جسم است، پاک شوند، فرد بهبود می یابد و اعتیادش درمان می شود! ولی علم زیاد کنگره 60، در ابتدا مشخص نمود که انسان موجودی تک بعدی نیست و در نتیجه نبایستی درمان اعتیاد را فقط در جسم جستجو کرد. بلکه برای درمان اعتیاد بایستی سه قسمت اساسی وجود انسان مورد توجه قرار بگیرند. جسم، روان و جهانبینی

نتیجه نگاه کردن صحیح و اصولی به انسان، سبب کشف صورت مسئله صحیح و در نتیجه درمان قطعی اعتیاد توسط جناب آقای مهندس حسین دژاکام گردید. ایشان صورت مسئله اعتیاد را این گونه طرح کردند:

اعتیاد جایگزینی مزمن است.

چه چیزی جایگزین چه چیزی شده است؟

 در قسمت جسم مواد مخدر بیرونی جایگزین مواد شبه افیونی درونی جسم شده است.

به التبع چون جسم و روان جدا از هم نیستند، با از تعادل در آمدن جسم، روان نیز از تعادل خارج شده و اختلالات روانی و خلق و خوهای بد و ناسازگار جایگزین روانی آسوده و آرام شده است.

در قسمت جهان بینی یا همان تفکرات شخص هم، تفکرات ناسالم و اعتیادگونه و افیونی جایگزین تفکرات صحیح و انسانی شده است.

حال اگر این جایگزینی دوباره برعکس شود، مسلماٌ بایستی اعتیاد شخص درمان شود.

چگونه مواد شبه افیونی درونی را جایگزین مواد مخدر بیرونی کنیم؟

اگر سیستم تولید کننده مواد شبه افیونی درونی دوباره راه اندازی شود به صورت خودکار جایگزینی در قسمت جسم و روان صورت خواهد گرفت. و در کنار این ها آموزش های صحیح هم جایگزین تفکرات غلط خواهد گردید.

حال چگونه این امر محقق می شود؟

به روش DST

به همین سادگی مسئله بزرگ اعتیاد توسط این دانشمند بزرگ حل گردید.

 با این تفاصیل، سم زدایی و زدودن مواد مخدر از جسم شخص مصرف کننده در درمان اعتیاد جایگاهی ندارد. زیرا اعتیاد فقط یک بیماری جسمی نیست که نتیجه را از جسم بتوان برداشت کرد. بلکه بایستی نتیجه را از روی بهبود جسم و روان و جهانبینی و دیدگاه فرد، مشاهده کرد. سم زدایی به جای خود یکی از دست آوردهای مهم بشر است ولی به جای خود. اگر عملی در جای اشتباهی انجام شود منجر به بروز اتفاقات ناگوار شده و نتیجه معکوس در پی خواهد داشت.

طبق آموزه های کنگره 60، انسان از دو بخش تشکیل شده است، صور آشکار و صور پنهان. اعتیاد بدترین و هولناک ترین بیماری هاست و از امراضی نظیر وبا و سرطان هم بدتر است. زیرا با سرطان صور آشکار انسان درگیر می شود ولی اعتیاد هم آشکار و هم پنهان را اسیر خود می سازد. بنابراین درمان صحیح بایستی هر دو قسمت را فراگیرد. می توان این موضوع را این گونه به دستور جلسه ربط داد که در قسمت صور آشکار بایستی سم نزدایی صورت بگیرد ولی در قسمت صور پنهان سم زدایی!

سم های صور پنهان انسان، روان و شخصیت او گاهی آنقدر مهلک و کشنده هستند که سم های بیرونی و فیزیکی در کنار آن ها، ماده بی خطر به حساب می آیند. سم هایی نظیر کینه، نفرت، حسادت، ترس، ناامیدی، منیت و هزاران خصیصه بد و خطرناک که وجود آدمی را در بر گرفته اند و با گذر زمان وی را به سمت مرگی به مراتب بدتر از مرگ فیزیکی سوق می دهند. این سموم نیز مانند سموم فیزیکی، انسان را از تعادل خارج می سازند و سیستم های حیاتی وی را نظیر چاکراها و هاله تابان را تحت الشعاع قرار می دهند و انسان را دچار انواع و اقسام بیماری های جسمی و روانی و کابوس های شبانه می کنند. و برای از بین بردنشان تنها راه سم زدایی است. سم زدایی که اصطلاحاٌ به آن تزکیه و پالایش گفته می شود و بایستی بصورت اصولی و تدریجی صورت گیرد.

باشد که همه انسان ها در این مرحله پایدار و مستدام باشند

نویسنده: مسافر سینا مخلصی
نمایندگی: حکیم هیدجی
تاریخ: 94/10/29