English Version
English

روز رویایی؛ شعری از مسافر بهمن لاری‌پور

روز رویایی؛ شعری از مسافر بهمن لاری‌پور
چه گويــم از غم هــجران، چه درديست راه بي پايان            چه تلــخ است آخر قصه، در اين شب راهه ويران
چه گويــم از قـمــار جــان، ســـر ميــز من و شيــطان   كه ميريــزد كه مــي سوزد، ستاره از چنين پايان
چه گويم از هجـــوم شـــب، چه گـــويم از عـذاب تب   چه گلهايـــي كه پرپر شد، اسيـــر درد بي درمان
چه گويم از غـــم مـــادر، در ايـــن غمـــگاه پـــهنـــاور   كه مي گريد، كه مي بوسد، گلوگاه تن بي جان
چه گويم از گـــل و گلبـــرگ، اســـير حيـــله و نيـرنگ   جــدا از شـــاخه و ريـــشه، بهار و موســـم باران
چه گويم، آنچه رفت ازكف، همه ايستاده صف‌در‌صف   كــه در دنياي بعد از مرگ، گرفتارند و بي سامان
بتـــاب اي بـــاور خـــورشيـــد، مسيـــر ساحــل اميد   كـــه نيست غيــر تو پاياني، براي حل اين بحران
بخوانـــم هـــم صــداي تـــو، بمـــانم در هـــواي تـــو   رســـول شيوه درمـــان، به حـكم ناب ســـرداران
رسيـــد آن روز رويـــايـــي، به فـــرمـــان اهـــورايـــي   عـــجـــب، غمخانه كـــافر، ندارد همچنــان ايمان
چه‌دانند آنچه تدبير است، به‌حكم و راي تقدير است   كه اقيانوس مي گردند، هزاران چشمـه جوشان
     
 
 
مسافربهمن لاري پور
شعبه شهرك غرب
 

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .