جهان ذهن

این وادی در واقع به ما می‌گوید: دانسته‌های ما اگر وارد مرحله عمل نشوند هیچ بهایی ندارند. خود را دانا و آگاه به همه مسائل می‌دانیم گاهی حتی نسخه‌هایی هم برای دیگران تجویز می‌کنیم اما خودمان به آنچه می‌گوییم عمل نمی‌کنیم و شاید هم گفته‌ها و دانسته‌های خویش را باور نداریم. 

بعضی از انسان‌ها بودند که متن‌های مختلف را می‌دانستند و خیلی از مسائل و مطالب را حفظ می‌کردند، دنیایی علم به همراه داشتند اما تهی از عمل بودند. قوانین الهی را اگر با خطی زیبا بنویسیم و با صوتی قشنگ هم بیان کنیم، آیا تأثیری در رفتار و کردار ما خواهد داشت وقتی عمل نکنیم؟

 اگر تمام فنون و قوانین ورزش‌های رزمی را بدانیم ولی نتوانیم از خودمان دفاع کنیم، هیچ ارزشی ندارد. 

در این وادی به من مسئولیت‌پذیری را یادآوری می‌کند، وقتی که مسئولیت امور خویش را پذیرفتم باید حرکت کنم و به این نگاه نکنم که در چه خانواده‌ای  و یا در چه محیطی به دنیا آمده‌ام، به این نگاه کنم که الآن کجا قرار گرفته‌ام و این خود من هستم که سرنوشت آینده خویش را رقم می‌زنم، پس همه چیز به عملکرد من برمی‌گردد و بایستی این را پذیرفت که خلق انسان و حیات یک معجزه است و اگر ما خودمان خواستیم، شرایط به هر گونه‌ای که باشد تغییر خواهد کرد، چون‌که هیچ چیزی در سکون قرار نگرفته و همه چیز با حرکت تغییر می‌کند و تبدیل می‌شود.
 

•  جهان خاکی  که در آن هستیم و برای ما محسوس است،
•  جهان خواب که به صورت ناخودآگاه در آن زندگی می‌کنیم،
•  جهان ذهن.

جهان ذهن: جهانی بسیار شگفت‌انگیز و وسیع می‌باشد و یکی از شاهکارهای عظیم خلقت همین جهان است که ما آن را درک نمی‌کنیم و برای ما عادی شده، در این جهان انسان قدرت شو شود پیدا می‌کند و هر آنچه در ذهن خویش متصور می‌کند بلافاصله خلق می‌شود. 

آنچه که در جهان ذهن خود پرورش می‌دهیم باید بتوانیم آن را وارد مرحله اجرایی کنیم یعنی آن دسته از تفکرات مثبت که قابلیت اجرا شدن را دارند را به مرحله  عمل برسانیم  و اما برای اجرای آن تفکراتی که در جهان ذهن ما شکل می‌گیرند، بستری لازم است تا این ساختارها اجرا شوند. باید ناامیدی، ترس و عدم اعتمادبه‌نفس در ما کم شود و یا به طور کلی از بین برود، یعنی تزکیه و پالایش بشویم.

برای تبدیل آب آلوده به آب زلال ((تصفیه شدن)) مراحلی لازم است، بایستی از ضد ارزش‌ها دوری کنیم، قوانین الهی را بشناسیم و به آن‌ها عمل کنیم، قانع باشیم و در امورات خویش قناعت پیشه کنیم و این را به فرزندانمان یاد بدهیم و بدانیم که اگر این چیزها را آموزش ندهیم اولین آسیب به خودمان وارد می‌شود و در این دنیای مادی که مسئله تجملات و مدگرایی به اوج خود رسیده گرفتار مشکلات اقتصادی متعددی خواهیم شد. به استحکام پایه‌های مالی خویش توجه کنیم، مهم نیست که در ماه چقدر درآمد داریم مهم این است که چقدر پس‌انداز می‌کنیم و این همان  پشتوانه مالی و اقتصادی ما در آینده خواهد شد. در هر سطحی که هستیم باید به تلاش و کوشش خود ادامه دهیم، به هدف فکر کنیم و روی آن تمرکز کنیم، به خداوند توکل کنیم و تسلیم در مقابل قدرتش  باشیم.