پنجمین جلسه از دوره پنجاه و ششم کارگاههای آموزش جهان بینی کنگره 60 با دستور جلسه «کار، تحصیل و قدرت» در روز چهارشنبه مورخ 95/4/30 به استادی و نگهبانی جناب آقای مهندس و دبیری مسافر پیمان راس ساعت 13 آغاز بکار نمود.
امیدوارم حال همگی شما خوب باشد، بحمدلله حال من هم خوب است.
تصمیماتی که گرفته شد، قبلاً هم اعلام شده بود، کلیه نمایندگی های کنگره 60 به مدت یک هفته از روز جمعه 8/5/95 تا پایان روز 15/5/95 تعطیل هستند. قابل ذکر است که در این مدت هیچگونه فعالیت، از قبیل برگزاری کارگاههای آموزشی، لژیون، جلسات و سایر فعالیت ها انجام نمی گیرد. یعنی هیچگونه فعالیتی که مربوط به کنگره 60 است، انجام نمی گیرد. مثلاً راهنما بگوید که فلان روز که تعطیل است، بیائید پارک یا برویم مشهد که باهم باشیم. این موارد کاملاً ممنوع است. تعطیلی محض است. حتی یکسری کارهای اداری که بچه های خواستند انجام بدهند، گفتم که نه.
بالاخره ما هم نیاز به تعطیلات داریم. ما دو هفته تعطیلات نوروزی می گذاریم و یک هفته هم تعطیلات تابستانی.
مطلب بعد اینکه دعای شکرگزاری مختص مناسبت های خاص است و فعلاً از تمام جلسات برداشته می شود. چون 7 دقیقه زمان می برد. باید برنامه ریزی کنیم و بعد به شما اعلام کنیم.
مطلب دیگر اینکه جلوی ازدیاد نمایندگی ها را ما گرفتیم. ما با تمام توان جلوی ایجاد شعب و حتی لژیون ها را گرفته ایم. چون موضوع درست کردن و احداث نیست، موضوع اداره کردن و حضور مسئولین و افراد است و ما باید در آن نظارت و کنترل داشته باشیم و ایجاد بحران و مشکلی برای انسان ها نشود.
در بعضی شعب بیش از 100 میلیون تومان خرج کردیم، مثل رباط کریم و هیدج. حالا همین قانون که گاوی که نون گدائی می خوره، شخم نمی زنه، بر سر خودمان آمده است. مثلاً رباط کریم از نظر کمک های مالی عملکرد بسیار پائینی داشتند. هیدج امسال کمی بهتر شده، سالهای قبل در ماه رمضان هیچ مبلغی اضافه نیاوردند. باید شعب روی پای خودشان بایستند و محکم و استوار باشند.
اگر شعبی چنین کاری را انجام بدهند، ما ابتدا لژیون های آن شعب را کم کم می بندیم، بعد رفته رفته تعطیل می کنیم و آن مکان را می فروشیم و پولش را به دفتر مرکزی ارسال می کنیم.
مطلب دیگر اینکه؛ اداره و سیستم باید از یک تفکر و نظم خاصی پیروی کند، هر شعبه بایستی کنترل شود، حوزه فعالیت ما ، حوزه موادمخدر و حوزه جرم است. تابحال تربیت و آموزش بچه های کنگره بسیار خوب بوده است. تمام شعب زیر نظر نگهبان کنگره 60 نظارت می شود، تمام شعب را به دو قسمت تقسیم کردیم، تهران و شهرستان ها. تمام شهرستان ها زیر نظر آقای احمد حکیمی هستند، شعب تهران زیر نظر آقای مجید سلامی .
کرج، رباط کریم و ... جزو منطقه شهرستان ها هستند. ما دقیقاً نظارت و کنترل شدیدی در نظر گرفتیم، اینها بایستی خودکفا باشند و راندمانشان بالا باشد. جلسات آقایان مسافر ساعت 5 بعدازظهر شروع می شود، دلیلش هم این است که ممکن است آقایان سرکار باشند. ولی گروه خانواده چون بدلیل تاریک شدن هوا دچار مشکل می شدند، تمام جلسات خانواده ساعت 4بعدازظهر شروع می شوند. بعضی شعب که خارج از شهر و حاشیه بودند، با درخواست اسیستانت ها به ساعت 3 تغییر پیدا کرد.
مسئله بعدی؛ انتخابات گروه خانواده، توسط خود گروه خانواده انجام می شود. اسیستانت های شعب دیگر، انتخابات گروه خانواده را انجام می دهند.
آیا اسیستانت گروه خانواده می تواند به مرزبان آقایان مسافر تعیین تکلیف کند؟ آیا اسیستانت گروه خانواده به راهنمایان مسافر می تواند بگوید لژیونت را ببند یا باز کن؟ دقیقاً عین همین موضوع هم در مورد ایجنت هاست. ایجنت نمی تواند به راهنمایان گروه خانواده بگوید لژیون را باز کن یا ببند.
قسمت آموزش گروه خانواده و امتحانات مجزا می شود. اسیستانت ها برنامه ریزی را انجام می دهند و آزمون ها را صورت می دهند. باید گروه خانواده محکم تر شود. در فرم ها اینگونه است که اگر شخصی همسفر دارد، حتماً راهنمای همسفرش باید زیر فرم را امضاء کند. بنابراین همسفران سعی کنند که در کنار مسافرانشان در مراسم رهائی حضور داشته باشند.
مطلب بعد؛ در مورد استان کرج بود، که با آقای سلامی و ترابخانی صحبت کردم، با توجه به اینکه قرار شد بعد از تعطیلات نمایندگی کرج هم طبق روال تمام شعب در روزهای یکشنبه، سه شنبه و پنجشنبه جلسات خود را تشکیل دهند، بدلیل اینکه آن مکان در روزهای دیگر خالی نماند، می توانند روزهای شنبه و چهارشنبه لژیون های آموزشی تشکیل دهند. دستور جلسه کار، تحصیل و قدرت است، این سه موضوع با هم آمده اند. چرا با هم آمده اند، چون قدرت دو پایه دارد، کار و تحصیل. این دو هستند که به انسان قدرت می دهند.
مسئله مهم دیگر اینکه کار و تحصیل در رابطه با سفر درمانی و کنگره است. کسی که در سفر اول قرار دارد، آیا کار مقدم است یا درمان؟ یا اگر در سفر اول قرار دارد، آیا تحصیل مقدم تر است یا درمان؟ در کنگره 60 اعتقاد بر این است که در سفر اول درمان بر همه چیز مقدم تر است. درمان در راس همه چیز قرار دارد. یعنی درمان بر کار و تحصیل ارجحیت دارد. نمی توانیم بگوئیم، چون تو داری درمان می شوی، کارت را رها کن، تحصیلت را رها کن. نه ممکن است یکی هم کار کند و هم درمان.
یک موقع است می گوئیم کار مقدم تر است یا درمان؟ کار مقدم تر است به این معنی که در حالت عادی انسان باید 8 ساعت کار کند، حالا در سفر اول شخص نمی تواند 8 ساعت کار کند و 8 ساعت هم اضافه کاری کند. اگر اینطور حرکت کند، به درمان خود لطمه می زند. مگر می شود یک نفر کمرش شکسته باشد و بعد بگوید که من می خوام سر کار بروم. اگر شخصی دانشگاه می رود، در صورتیکه دانشگاه به سفرش لطمه نمی زند، می تواند دانشگاه را ادامه بدهد. در سفرتدریجی شخص هم می تواند به دانشگاه برود و هم به درمان خود برسد. در کنگره شخص می تواند هم سر کار برود و هم درمان شود. در سفر دوم هم بهتر است تا یکسال شخص به کلاسهای خود بیاید و جهان بینی خود را قوی تر کند، بعد از یکسال می تواند ببیند که کدام مهم تر است، آیا کنگره مهم تر است یا کار؟ کار .
کنگره مهم تر است یا خانواده ؟ خانواده.
تا زمانی که به درمان نرسیده، درمان در اولویت قرار دارد. ولی وقتی درمان حاصل شد و دوران نقاهت خود را پشت سر گذاشت، کار و تحصیل در خط مقدم قرار دارند. کنگره هم به این صورت نیست که بگوید آقا شما معتادید و تا آخر عمر باید به کنگره بیایید! یا اینکه بگوید اعتیاد بیماری مرموز، لاعلاج و پیش رونده است و شما ضعف شخصیتی دارید و تا آخر عمر بایستی به کلاس بیائید، نه کنگره اصلاً چنین تفکری ندارد.
تعطیلات هم به این خاطر بود. اوایل که کنگره خواست تشکیل بشود، تحت القاء و تأثیرات غیر مستقیم گروه های دیگر بود. چون آنها می گویند ما اصلاً تعطیلی نداریم، حق هم دارند و بعضی گروه ها نمی توانند تعطیل کنند. بعضی از گروه ها اگر تعطیلی داشته باشند، در هفته اول کلیه کسانی که زیر یک ماه رهائی دارند، برگشت می خورند، هفته دوم راهنمایانشان برگشت می خورند. ولی در کنگره 60 اصلاً چنین داستانی نیست. کنگره چنین جنبه حیاتی ندارد.
بخاطر همین بود که ما قبلاً تعطیل نمی کردیم، ولی الآنه به این نتیجه رسیدیم که ما در بهار دو هفته تعطیل می کنیم، افراد هیچکدام هم برگشت نمی خورند و اتفاقی هم نمی افتد.
افراد کنگره 60 اگر بعد از یکسال درمان، کنگره هم نیایند، هیچ اتفاقی نمی افتد. ولی ما پیشنهاد کردیم که اگر دوست داشتید، گاهگاهی برای مراسم و تولدها به کنگره بیایید، به پارک بروید و ورزش کنید. الآن به گونه ای شده است که ما از افراد می خواهیم که از کنگره بروند، چون کمبود جا داریم. من یک توصیه در مورد کار برای شما دارم. یک ضرب المثل قدیمی بود که می گفت : مرغ همسایه غاز است. یعنی شخص تصور می کند که مرغ همسایه بهتر از خودش است. کسی که قالیباف است تصور می کند، بهترین کار معماری است. آن کسی که معماری است، تصور می کند قالیبافی بهترین کار است.
شغل و کارتان را دائماً عوض نکنید، شما در یک شغلی 20 سال ، 15 سال تجربه دارید، این کار را تغییر ندهید. شما 10 سال بنا بودید، یک دفعه می خواهید مرغداری باز کنید و تمام سرمایه تان را روی مرغداری می گذارید، این اشتباه است. آن چیزی که باعث شده، شما در کارتان موفق نباشید، نوع شغل نیست، این مربوط به خود شماست. ببینید کجای کارتان ایراد دارد. همه تصور می کنند که مهندسین و پزشکان خیلی درآمد دارند. در صورتیکه اینطور نیست، فقط تعداد اندکی افراد هستند که از این درآمد بالا برخوردار هستند. این موضوع بسته نوع تخصص و خود افراد دارد، پس کارتان را دائماً عوض نکنید.
مطلب بعد؛ هر کاری که شما می خواهید انجام بدهید، ابتدا یکسری خاک خوری دارد. بلافاصله در بدو شروع کار، کار به شما جواب نمی دهد. شما باید مدتی خاک خوری کنید تا بعد از دو سال، سه سال کار راه بیفتد. اینطور نیست که شما یک کار را شروع کنید و از همان هفته اول تراول چک روی سرتان بریزد. همین کنگره 60، مگر از ابتدا به این راحتی بود؟
پس برای هر کاری که می خواهیم انجام بدهیم، نیاز به صبر داریم. پس اگر شغلی را شروع کردید و بعد از دو سال به نتیجه ای نرسیدید، مأیوس نشوید و به کارتان ادامه بدهید. تحصیل هم همینطور است. در تحصیل هم باید خیلی مشقت ها کشید. خوشبختانه در کنگره 60 کسانی که به درمان می رسند، افراد زیادی ادامه تحصیل می دهند.
پس دو مسئله کار و تحصیل، دو پایه قدرت برای هر انسانی هستند.
|
نام فایل |
تاریخ |
مدت زمان |
حجم (MB) |
لینک |
|
فایل صوتی سخنان مهندس |
95/04/30 |
00:37:01 |
12.7 |
دانلود |
|
فایل صوتی رهایی ها |
95/04/30 |
02:51:07 |
58.7 |
دانلود |
نگارنده: مسافر احمد شریفیان
عکاس: سیروس
منبع: کنگره 60
- تعداد بازدید از این مطلب :
8947