English Version
English

(ای خدا آرامش از ما بر مگیر)؛ شعری از بهرام آتش افروز

(ای خدا آرامش از ما بر مگیر)؛ شعری از بهرام آتش افروز

شعر اول: ای خدا آرامش از ما بر نگیر

 

ای خــدا آرامــــش از مــا بر مـــــگـیـــر            مـــــا که زخـــم از لــطف یاران دیده ایم
در پــــــنـــــاه نــــوگــــلان دوســتـــــی   خــــــارهـــای پیـــر و پــــنــهان دیده ایم
آبـــــی یــــــک آســــمـــــان پـــــرواز را   گــــوشـــه دلـــتـــنـــگ زنــدان دیده ایم
زندگــــی را در غـــروب اشـــــک هـــــا   بی دل و بی عشق و سامان دیده ایم
از صــــدا هــــای بـــلــنــــد آواز گـــــان   ابـــــــرهــــــا خشــــک بـــاران دیده ایم
پـــــرده انـــــکـــار را بــــی انــــــتــــــها   در گــــلو گاهـــهــــای بــــهتان دیده ایم
در ورای دوزخ افــــــــکــــــــارمــــــــــان   زنــــدگـــــانـــــی را به تــــاوان دیده ایم
لــــحـــــظه هــای انتظـار واشـــــک را   این جــــهان بی حــــکم پایان دیده ایم
هــر ســــحــــر تا قــــبله آرام عشــق   دوســـت را بـــا چــشم ایمان دیده ایم
از محــــبـــت بـــستر احساســــمــان   چشـــمهای خیـــس و گریــان دیده ایم
ای خــــدا آرامــــش از مـــا بـــر مـگیـر   مــــا کــه مـــهـــرت را فـــراوان دیده ایم
ای خدا آرامش از مــا بــــر مــــگــیــــر   مــــا کـــه زخــم از لطف یاران دیده ایم
در پــــنــــــاه نــــوگــــلان دوســــتـــی   خـــــارهای پـــیـــر و پـــنــهان دیده ایم
آبـــــــی یــــــک آســــمان پـــــــرواز را   گـــوشـــه دلـــتـــنـــگ زنــدان دیده ایم
زنــدگی را در غـــــروب اشــــــک هـــا   بی دل و بی عشق و سامان دیده ایم
از صـــدا هـــــای بـــلنـــد آوازه گـــــان   ابـــــرهــــا خــــشـــک بـــاران دیده ایم
پـــــــرده انــــــکـــار را بــــی انـــتـــــها   در گــــلــــو گــــاههــای بهتان دیده ایم
در ورای دوزخ افــــــــــکـــــــارمــــــــان   زنـــــدگـــانــــی را بـــه تـــاوان دیده ایم
لحــــظــــه هــای انتــظار واشــــک را   ایـــن جهـــان بی حکــم پایان دیده ایم
هـــــر سحــــر تا قبله آرام عشــــــق   دوســت را با چـــشم ایـــمان دیده ایم
از محــــبــــت بسـتـر احســـاسـمـان                    چشمــــهای خــیس و گریـان دیده ایم
ای خــــدا آرامــــــش از مـــا بر مــگیـر   مــــا کــــه مـــهرت را فـــراوان دیده ایم
     

شعر دوم: جنس نور

هر کسی زیبا سخن گوید ز جنس نور نیست            هر که دارد چشم ، بینا و ندارد کور نیست
عـــمر وعاص خوش سخن قرآن کند بر نیزه ها   ســـفره نان عـــلی از بینــوایان دور نیست
     

شعر سوم: تقدیر

باد می پیچد به گوش کوچه ها            او چو تقدیرست و ما بازیچه ها
تا شـــکوفه باز گــــیـــرد از برش   شاخـــه هــــای نازک آلوچه ها

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .