این جلسه پنجمین جلسه از دوره پنجاه و ششم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره60؛ نمایندگی شادآباد در روزهای سه شنبه مورخ 95/03/04با استادی بنیان کنگره60 جناب آقای مهندس دژاکام و نگهبانی آقای حجت کرمی و دبیری آقای محمدسلیمی با دستور جلسه "که چی؟" راس ساعت17:00آغاز بکار نمود.
خلاصه سخنان جناب مهندس دژاکام:
بعد از مدت‌ها به وصال شما رسیدم و توفیق دارم شما را ببینم، دستور جلسه "که چی" می‌باشد و در موردش به‌اندازه کافی در طی هفته صحبت شده و سی دی این دستورحلسه نیز موجود است،هر امری که بخواهیم انجام بدهیم با این پرسش روبرو می‌شویم که چی؟ و باید پاسخی مناسب برای آن پیدا کنیم.
اگر مواد مصرف می‌کنیم دلیلش را باید بدانیم که آن هم رسیدن به حال خوب بود، از طرفی اگر می‌خواهیم مواد مصرف نکنیم الزامی است که حالمان خوب باشد. اگر کسی مواد مصرف نمی‌کند و حالش خراب است برود و مصرف کند. باید حال ما خوب باشد ما به همین علت مصرف می‌کردیم و به همین علت هم دیگر مصرف نمی‌کنیم.
برای چه به کنگره می‌آییم؟ برای چه راهنما می‌شویم؟ برای چه نظم و انضباط را رعایت می‌کنیم؟ باید دلیل این سؤالات را دانست. نمی‌شود از کنار این سؤال‌ها ساده گذشت. من بارها گفتم اگر شال ایجنتی و کمک راهنمایی و مرزبانی را گردن مترسک هم انداختیم همگی موظف به احترام هستید ولا غیر. حال سؤال پرسیده شود که چی؟ برای اینکه ما امروز از مرز 40 هزار نفر عضو در 40شعبه و نمایندگی گذشتیم و این اعضای کنگره از همان مصرف‌کنندگان حال خراب دیروز تشکیل‌شده که برای درمان حال خراب خود به کنگره آمده‌اند. برای اداره این سیستم باید نظم خاصی حاکم باشد، اگر ایجنت و مرزبان‌ها به ما زور هم گفتند ما باید بگوییم چشم، ما در کنگره اعتراض نداریم حتی اگر حق با ما باشد.
در کنگره همه جایگاه‌ها جاری و روان هستند و قرار نیست کسی در کنگره بماند،در غیر این صورت امکان رهایی سایر مصرف‌کنندگان مقدور نبود. حتی لژیون پزشکان نیز دارای زمان 4 ساله هستند و بعدازآن عوض می‌شوند. آقای خان و آقای سهیلی هم از دیده‌بانی کنار رفتند. عده‌ای دائم در حال ایرادتراشی و مشکل سازی هستند ولی کارنامه همه مشخص است.
شعبه شادآباد از بهترین شعبه‌های کنگره است، اما در نقاطی دارای ایراد هم می‌باشد که سعی می‌کنیم آن را برطرف کنیم. اما بازهم درجاهایی اتفاقاتی می‌افتد که ضرورت دارد قاطعانه و مسئولانه در مورد آن کار شود و در این قسمت راهنما نقش اصلی را دارد.
ما از اعضای خودتان ایجنت برای شما تعیین می‌کنیم اما شما خودتان را نیز تحمل نمی‌کنید، آقای خان ایجنت بودند که جریان خاص خودش را داشت، زمان آقای نادری که عده‌ای پدرش را درآوردند(با خنده)، حالا آقای ابراهیم صادقی که ایشان هم به‌نوعی تحت‌فشار است. باید همگی از ایجنت و مرزبان‌ها حمایت کنند و کمک‌حال آن‌ها باشند،این‌طور نباشد که از جایی دیگر برای شما ایجنت انتخاب کنیم.
در کنگره باید تمام انرژی خود را جهت به رهایی رساندن مصرف‌کنندگان مواد مخدر صرف کنیم نه اینکه این توان ما صرف تخریب یکدیگر شود و تبدیل به بنده‌های شیطان شویم.
چرا نامه OTرا باید یک مسافر تازه رهاشده به‌عنوان دبیر لژیون بنویسد؟ دبیر لژیون وظیفه دارد که کمک حال راهنما باشد نه اینکه دخل تصرف داشته باشد. راهنما باید با رهجو ارتباط بیشتری برقرار کند، او را معاینه کند، گفت‌وگو داشته باشد بعد برای او برنامه صادر کند، لژیون حکم خانواده را برای راهنما دارد.راهنما باید عاشق رهجوی خود باشد و با همین عشق در لژیون حاضر شود،اگر عشق راهنما به رهجو نباشد رهایی هم در کار نخواهد بود. آقایان کمک راهنمایی که خودشان می‌دانند بازدهی مناسب ندارند داوطلب پس دادن لژیون شوند.
اگر در صراط مستقیم باشیم حال ما خوب خواهد بود، اگر دیدید در کنگره و حتی هم‌اکنون اینجا در هنگام شنیدن صحبت‌های من حال شما خراب است بدانید مشکلی وجود دارد و ریگی در کفش شماست. به‌زودی ماه مبارک رمضان فرامی‌رسد و قرار است در کنار هم افطار کنیم درحالی‌که اساس کار ما بر پایه پیوند محبت است،ما بر اساس رفاقت باید در ماه مبارک رمضان بر سر یک سفره بنشینیم باید تلاش کنیم تا ماه مبارک خاطره‌انگیز و خداپسندانه‌ای را برگزار کنیم.
از قوانین عدول کنیم ضرر خواهیم کرد باید حرمت‌ها را اجرا نماییم و تحت هر شرایطی ادب را سرلوحه خودمان نماییم تا انشالله شعبه‌ای شاد و شارژ داشته باشیم.
عکس: مسافر میلاد کاظمی
تهیه و تایپ گزارش: مسافر امیر رضایی
منبع:نمایندگی شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
2500