نیمه پر یا خالی؟ انتخاب با شماست

خانم روحیه بااحساس درد در ناحیه شکم به پزشک مراجعه کرد. پزشک برای او سونوگرافی نوشت تا علت اصلی درد مشخص شود. فردای آن روز، این خانم برای انجام دادن سونوگرافی با خواهرش از خانه بیرون رفتند. پس از سونوگرافی، تلفن همراهش زنگ خورد و برای پاسخ دادن از اتاق بیرون رفت. در همین حین، نتیجه آزمایش آماده شد و خواهرش آن را دریافت کرد. با خواندن گزارش، سایه‌ای از اندوه بر چهره‌اش نشست. خانم روحیه که تلفنش تمام‌شده بود کنار خواهرش قرار گرفت. خودش در اتاق سونوگرافی حدس‌هایی زده بود؛ اما برخلاف خواهرش لبخند زد٬گزارش را از دست او گرفت و آن را با دقت خواند. بله ماجرا همانی بود که خودش می‌دانست.

خانم روحیه با تعجب علت ناراحتی خواهرش را پرسید. خواهرش سکوت کرد و سرش را پایین انداخت. خانم روحیه به‌شدت خنده‌اش گرفت و گفت: «ما آدم‌ها به معنای واقعی کلمه رفتارهای عجیب‌وغریبی داریم.» خواهرش گفت: «کجای رفتار من عجیبه؟ نباید الآن برای وضعیتت نگران باشیم؟» خانم روحیه گفت: «مگه تا الآن که از موضوع خبر نداشتیم، نگران بودیم؟ در ضمن، همان خدایی که تا امروز مراقب من و سلامتی‌ام بوده، از این به بعد هم مراقبم خواهد بود. بهتر نیست بجای غمگین شدن برای نداشتن کلیه راست، از خدا سپاسگزاری کنم که کلیه چپم به‌خوبی کار می‌کند؟» ماجرا این بود که خانم روحیه به‌طور مادر زادی با یک کلیه به دنیا آمده بود و در طی این بیست‌وچند سال با همان یک کلیه زندگی می‌کرد؛ تا روزی که به دنبال درد، در ناحیه شکم و سونوگرافی انجام‌شده به حقیقت پی برد.

البته در گزارش سونوگرافی علت اصلی درد ناحیه شکم هم مشخص‌شده بود و او بسیار سپاسگزار بود که مشکلش جدی نیست. شاید بیماری‌اش با یک جراحی ساده یا یک دوره درمان دارویی از بین می‌رفت.

خودتان را ارزیابی کنید...

داشته‌های ما در زندگی، اغلب بسیار فراتر از آن است که در تصورمان بگنجد؛ اما ما به داشتن آن‌ها عادت کرده‌ایم و بهره‌مند بودن از آن‌ها را حق طبیعی خودمان میدانیم. یکی از داشته‌های ارزشمند ما بهره‌مندی از نعمت سلامتی است. ما سالم بودن را حق طبیعی خود میدانیم، اما حاضر نیستیم حتی برای سالم بودنمان اندکی هزینه کنیم؛ آن‌هم چه بهایی... بهایی همچون رعایت کردن عادت‌های غذایی و داشتن رفتارهای سالم. به‌راستی چند نفر از ما صبح هنگام باانگیزه و اشتیاق از خواب برمی‌خیزیم؟ تنها به این دلیل که از نعمت سلامتی بهره‌مندیم و دست‌کم می‌توانیم کارهای خودمان را به ثمر برسانیم. در حقیقت، بسیاری از ما به دنبال فرصتی مناسب و عاملی مهم هستیم تا شادباشیم و از زندگی‌مان لذت ببریم؛ غافل از اینکه شادی باید از درونمان بجوشد. شاد بودن ما تنها به چگونگی نگرشمان مربوط می‌شود. بعضی از انسان‌ها در سخت‌ترین لحظه‌های زندگی نیز نکته‌ای را برای شاد بودن و سپاسگزاری از خداوند می‌یابند. گاهی در عمل، خودمان نیز برخی داشته‌های کم‌ارزش زندگی‌مان را به داشته‌های مهم‌تر آن ترجیح می‌دهیم؛ برای نمونه، تنها به امور شغلی‌مان اهمیت می‌دهیم و از توجه به‌سلامتی و لذت بردن در کنار اعضای خانواده عزیزمان غافل می‌شویم. از همین لحظه با خودمان عهد ببندیم که امور مهم زندگی‌مان را در اولویت قرار دهیم. بیشتر و بیشتر بر داشته‌های مفید زندگی‌مان متمرکز شویم و سپاسگزاری از خداوند را سرلوحه امورمان قرار دهیم.

هیچ انسانی را نمی‌توان روی این کرهٔ خاکی یافت که لیوان زندگی‌اش پر باشد. بخشی از لیوان زندگی تک‌تک ما خالی است. اگر بر نیمه‌خالی لیوانمان متمرکز شویم، فقط و فقط بر میزان تنش، ناکامی و اندوه خودمان می‌افزاییم؛ درحالی‌که اگر بر نیمه‌پر لیوان متن متمرکز شویم، بر میزان آرامش، موفقیت و شادی خودخواهیم افزود. در این صورت، حتی انگیزه کافی داریم که برای بخش خالی لیوان زندگی‌مان نیز اقدامی انجام دهیم. حال انتخاب با شماست؛ کدام شیوه را برمی‌گزینید؟

تهیه و تایپ: همسفرسمانه کندی

تنظیم: مسافر رضا نوروزی