بنام خدا
جلسه این هفته لژیون لیدی جونز آقایان (لژیون مهدی سلطانی) با استادی آقای غلامحسین رأس ساعت 8:00 با دستور جلسه "که چی؟" در تاریخ 31-02-95 برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:
باید بدانیم سؤال که چی؟ زمانی در ذهن ما مطرح میشود که دچار ناامیدی شدیم، و وارد دنیای تاریکیها شدهایم و این کی چی ها حقهای هستند که ما را از ادامه مسیر بازمیدارند.
من زمانی که 105 کیلو وزن داشتم، هر کس به من پیشنهاد کاری میداد چون توانایی انجام آن کار را نداشتم به خودم میگفتم که چی؟ چون قادر به انجام آن کار نبودم.
این سؤال بعضیاوقات برعکس هم عمل میکند، یعنی کسی که درست سفر میکند، اگر بخواهد جایی به او تعارف شود، این سؤال برایش پیش میآید که چی؟ که بخورم؟
من قبلاً وقتی ریزهخواری میکردم میگفتم که چی نباید بخورم، اما امروز میگویم کی چی که بخورم.
پس این سؤال هم از نیروهای بازدارنده و هم نیروهای مثبت مطرح میشود.
در سفر جونز این سوا لات پیش میآید اما این نیروی بازدارنده میخواهد من را به شرایط قبلی برگرداند، طبق قانون اینرسی هر چیزی بخواهد در جهان از مسیر فعلیاش تغییر جهت دهد، دچار مقاومت خواهد شد، بخصوص اگر در مسیر ارزشها باشد، یعنی تغییر خیلی سخت است و دلیل آن همینکه چی هست که حقه نفس است.
من امروز آخر سفرم است، من امروز میتوانم لباسهایی بخرم که باب میلم است و اندام متناسبی به دست آوردم که از این حیث خوشحالم. در ابتدای سفرم من به نیت لاغر شدن وارد لژیون شدم، اما امروز میبینم درمان چاقی فقط پنج درصد از مشکلات من بوده و الباقی آگاهیهایی بوده که در امر تغذیه کسب کردهام. من امروز بهاندازهای از لژیون جونز لذت میبرم که بازهم میآیم.
خالق هستی کالبد فیزیکی ما را با نفس و روح ما عجین کرده، بهنحویکه جدایی آن امکانناپذیر است، اگر جسم من درگیر چاقی باشد روح من هم درگیر است. من امروز انرژی زیادی که ازاینجا میگیرم، میتوانم بسیاری از مشکلات زندگیام را حلوفصل کنم. من حدود 30 کیلوگرم از وزنم کم شده یعنی 30 کیلوگرم بار اضافی از دوش خودم برداشتم.
در کنگره دانستیم مهمترین فرمانروای ما عقل است و همه میدانیم عقل سالم در جسم سالم است، یعنی اگر جسم من ناسالم باشد، مشکلات زیادی در زندگیام بوجود خواهد آمد، خیلی خدا را شکر میکنم که امروز در این جایگاه حضور دارم و امروز روز رهایی من است و این از الطاف خداوند است، برای همه شما و خصوصاً برای راهنمای خوبم آقای مهدی سلطانی سلامتی و سرافرازی آرزومندم.
خلاصه مشارکت دوستان:
مهدی سلطانی: من در کنگره یاد گرفتم مسائلی مثل مواد مخدر، سیگار، چاقی و... یکبند به آدم میزند اما باعث میشود بندهای دیگری به آدم بخورد و باز شدن آن بند باعث باز شدن بندهای دیگر میشود؛ مثلا غلبه کردن بر مثلث جهل، ترس، ناامیدی و... و این تجربه به آدم یک اعتمادبهنفسی به انسان میدهد که میتواند در زندگیاش استفاده کند.
غلامحسین در ابتدای سفرش، مشکلاتی برایش پیش آمد که 5-6 ما نتوانست لژیون بیاید، اما در آن شرایط سخت، توانست برگردد و خواستهاش به حدی قوی بود که برگشت و ادامه داد و این به نظر من بزرگترین دستاوردی بود که غلامحسین در طول سفرش به آن دستیافت.
این بسیار ارزشمند است که بتوانیم در زندگیمان بر مشکلات غلبه کنیم و گره ها را بازکنیم؛ یعنی دستاوردی که غلامحسین در زندگیاش بدست آورد از این حیث بسیار مهم است.
نیما: من وقتی میخواستم شروع کنم، پدرم به من میگفت یک برگه بنویس برای کارهایی که میخواهی و یا نمیخواهی انجام دهی جدول درست کن که چی آن کار را انجام بدهی یا ندهی.
علیرضا: من در عروسیهایی که غذا چند نوع بود، سعی میکنم فقط یک غذا بخورم و با خودم میگویم که چی؟
حسین: دستور جلسه که چی به آدم میگوید، کدام راه را باید انتخاب کند، من این اواخر میل زیادی به خرما داشتم، ما در یک ماه گذشته به این نتیجه رسیدم که چرا باید بخورم و چند روزی هست کم کردهام.
مصطفی: که چی؟ یک توجیهی هست و من همیشه توجیه میکردم، اما با آمدن به اینجا توانستم آموزش بگیرم و عملکردم بهتر شود
آرمین: که چی برای این است که تفاوت بین خواسته نفس و نیاز واقعی بدنم را درک کنم. من مدتی هست ذهنیتی دارم که کم کردن لقمهها بیش از این برایم امکانپذیر نیست.
مهدی سلطانی: در چند هفته گذشته شما چقدر آموزشدیدهاید؟ شما برای غلبه بر افکار منفی باید مرتب آموزش بگیرید، سی دی گوش کنید، باید آموزش بگیرید، نکته مهم دیگر مطرح کردن است، همینکه مطرح میکنید خیلی خوب است وگرنه افکار در ذهن شما انباشته میشود و قدرتمند میشوند.
اما اینکه شما هنوز بعدازاین همه مدت به فکر عقربههای ترازو و یا تعداد لقمهها هستید برای من خیلی دردناک است، این یعنی شما معنی وادی پنجم را نفهمیدید، اگر هرروز روی ترازو بروید و یا به فکر تعداد لقمهها باشید، یعنی اصلاً آموزشی از این لژیون فرانگرفتهاید، گیر شما در وادی پنجم است، شما باید به رضایت از تعداد لقمههایت برسی و اینها از آموزش میآید، تعداد لقمههای غذا، دور کمر و عقربه ترازو مسائلی نیستند که برای شما مهم باشد، اگر آموزش مناسب بگیرید اصلاً این موارد شمارا اذیت نمیکند و اساساً به آن فکر هم نمیکنید، باید بار آموزشی بالایی داشته باشید تا بتوانید بر این افکار منفی غلبه کنید.
عباس: اگر باکم شدن غذا دانایی ما بالا نرود، دچار مشکل خواهیم شد، من نه کیلوگرم کم کردهام و همین مقدار از خودم راضی هستم، همین تغییر وضعیت باعث میشود انرژی بگیرم از خودم، بعضی وقتها من وزنم کم نمیشود اما سایزم کم میشود. شما اگر به یک انسان عادی بگویید، یازده لقمه میخورم ممکن است فکر میکند زجر میکشید، اما در اینجا سه ضلع، تغذیه، حس و تفکر داریم. ما به دنبال تعادل هستیم، ضلع ورزش و ضلع حس، خیلی خیلی مهم است. بدن ما باید به سطحی از هوشیاری برسد، که خودمان ناخودآگاه فرامین را اجرا کنیم.
مسعود: اگر انسان بتواند پاسخ سوال کی چی را آگاهانه پیدا کند، به موارد خوبی خواهد رسید، مثلا در مورد قند و شکر که مقرر شد من استفاده نکنم، من تحقیق کردم که بسیاری از بیماریهای ما به دلیل استفاده از قند و شکر است و استفاده از اینها باعث میشود 3 تا 5 ساعت سیستم ایمنی ما کار نکند، قند و شکر باعث بی حوصلگی، بیحالی، پوکی استخوان و ... خواهد شد، من 21 روز است قند را حذف کردهام و این سفر بسیار به من کمک کرده و اگر ما بتوانیم جواب این که چی؟ ها را پیدا کنیم سفر جونز راحتتر خواهد شد.
حسن: برای این دستور جلسه من همیشه فکر میکردم چون راهنمایم گفته باید انجام دهم، من چندی پیش پدرم را بیمارستان برده بودم و در آنجا جواب که چی را گرفتم، در آنجا انسانهای دردمندی بودند که با مرگ دست و پنجه نرم می کردند و بسیار در رنج و عذاب بودند؛ و من خدا را شکر کردم که در اینجا آموز ش گرفتم تا دچار این مشکلات نشوم.
علی: این دستور جلسه همه عمرم برای من جای سوال بوده و همیشه در جهت منفی از آن استفاده کردم؛ همیشه فکر میکردم که چی زندگی می کنم؛ این سوال یکی از سوالات مهم همه انسان هاست، در کنگره من وقتی این دستور جلسه را دیدم، سطح دانش کنگره خیلی روی من تاثیر گذاشت و من برای اولین بار برعکس همه عمرم از این دستور جلسه در جهت مثبت استفاده میکنم.
تهیه و تنظیم گزارش: حمید تاج مسافر لیدی جونز، رهجوی آقای مهدی سلطانی
- تعداد بازدید از این مطلب :
829