شاعران کنگره 60

عریانی احساس؛ شعری از یاسر بابایی

شعر ميگفتم برايـــــش وقت عريانيِ احـــساس		وقت عاشق تر شدن از برگــهاي نــازك ياس
شعرهايم عاشقش كرد خط به خط واژه به واژه		از قلم تا خودنويس و جمله و شعــر و تـــرانه
باد آمــد غرشي كــــرد، آنطرف تر كاغـــذم بـــرد		گردوخاك و جوهرخون، نور را از ديـــده ام برد
سردتر ميشد جهانم، سرد بود يا حــــرم آتش؟		دور تر ميشد كسي كه شعر ميگفتم برايش
كــــاش او يادم كنـــــد، كاش دلـــــدارم شـــــود		تا قلـــــم برگيرم و چيره شــــوم بر ديـــو و دد
مـــــن ســـــراپا خواهـــــشم، من سراپــــا آرزو		مــــن گـــــل آرا ميكـــــنم يــــاد او را بـاشكوه
روي پرواز نسيــــم نقــــش يادش ميــــكــــشم		شــــايدم باران شـــــوم تـا ببوســـــم روي او

ياسر بابايي

ريسرچ اسكوئر منتشر كرد: HPV