بسم الله الرحمن الرحیم
کنگره ۶۰ به من آموخت که یک انسان حداقل شامل سه بعد است : جسم ، روان و جهانبینی ، به نظرم هر یک از این سه بخش دارای نقاط تحمل گوناگونی درزمینه های مرتبط با خود هستند و برای افزایش و ارتقاء این نقاط تحمل به یک مثلث میرسیم که در همه آنها کاربردی هستند.....
زمان :
زمان مهمترین مؤلفه در ارتقاء نقطه تحمل است . هیچ قهرمانی فوراً قهرمان نشده و سالهای متمادی تمرین نموده است. هیچ معتادی یکروزه و با اولین مصرف معتاد نشده درنتیجه یکروزه هم نمیتواند از دام اعتیاد رها شود .متد DST مصداق بارز این امر است .
تکرار :
این ضلع را بانامهای دیگری مانند : تمرین ، ممارست و پشتکار هم میتوان شناخت .برای کسب مهارت در هر کاری چه خیر و چه شَر میبایست آن را اینقدر تکرار کرد تا به تبحر رسید ، خاطرم هست: اوایل که مصرفکننده شده بودم خودم نمی تواستم زغال را بهصورت صحیح به وافور نزدیک کنم و یکی از دوستانم این کار را برای انجام میداد . اما دیری نگذشت که باپشتکاری مثالزدنی خودم استادی شده بودم و از دیگران ایراد هم میگرفتم.پس درنتیجه تکرار و تمرین حتی برای انجام کارهای ضد ارزشی هم نیاز است چه رسد به کارهای ارزشی و حرکت در صراط مستقیم.
چالش :
امتحان ، آزمون ، مسابقه و مشکل زیرشاخههای این ضلع مثلث هستند . این ضلع مثلث اهمیت بسیاری دارد و بهنوعی هم علت است و هم معلول ، اگر کمی دقت کنیم متوجه میشویم که :ما زمانی به افزایش نقطه تحمل یا مهارت نیاز پیدا میکنیم که در چالشی قرارگرفتهایم و یا میخواهیم با چالشی مواجه شویم .
درهرصورت هر وقت با استفاده از تکرار و گذشت زمان نقطه تحمل خود را بالا بردیم ، اما در آزمونی قرار نگیریم ،نمیتوانیم متوجه شویم که آیا این تلاش ما صحیح بوده است یا نه ؟
عبور صحیح از مشکلات که خود نوعی چالش است نشانگر این است که ما در آن زمینه نقطه تحمل خود را بالابردهایم و از آن سَد عبور کردهایم.هر مشکل مانند پله ایست که هم انسان را کارآزموده و پختهتر مینماید و هم پیشنیازی است برای حل مشکلات بعدی ....
نگارنده : مسافر احمد
نمایندگی پرستار کنگره ۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
2588