دستور جلسه این هفته: وادی سوم و تاثیر آن روی

بسم الله ارحمن الرحیم

 وادی سوم و تاثیر آن روی من

باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان برای خویشتن خویش فکر نمی کند .

در هفته های قبل اشاره کردیم برای رهایی کامل و درمان قطعی اعتیاد ، بایستی بخش های آسیب دیده بر اثر مصرف مواد مخدر در شهر وجودی انسان ، یعنی جسم ، روان  و جهان بینی را به تعادل و سلامتی برسانیم تا شهر وجودی ما از سلامت و تعادل برخوردار باشد .در  قسمت جهان بینی ، رسیدن به تعادل ، منوط  به آیتم های متعددی از جمله تعادل جسم ، تعادل روان  و از همه مهمتر، یادگیری و آموزش و کسب اطلاعات و آگاهی سالم از قوانین زندگی  و هستی است .

زمانی که جهان بینی ما از تعادل برخوردار است ، نگاه ما به زندگی و هستی و خودمان و همینطور برداشت و ادراک ما از زندگی ، برداشت و درک درست و صحیحی  می باشد  و همه چیز را آنطور که هست و در جای خود و با ارزش حقیقی خودش می بینیم ، البته زمانی  تعادل جهان بینی ما مفهوم و ارزش پیدا می کند که به صورت عملی و کاربردی ، نتایج آن را در زندگی خود ببینیم ؛ به عبارتی به آنچه که آموخته ایم عمل کنیم ، زیرا در غیر اینصورت ، برای باورها  ارزشی نیست .

 باور زمانی ارزش پیدا می کند که به آن عمل کنیم ؛ باور و اعقتاد بدون عمل ، ارزشی ندارد ، به قول اساتید و بزرگان  کنگره 60 ، قدرت و توانایی در دانستن تنها نیست  ، عمل می تواند دانسته ها را زیبنده سازد تا به دل آنان که خواستار و نیازمند هستند بنشیند و به قولی دیگر ، علم فقط دانستن نیست ، به علم عمل کردن ، علم است .

برای رسیدن به تعادل جهان بینی ، آموزش  جایگاه ویژه ای دارد و به همین منظور کنگره 60 چهارده فصل آموزشی را در قالب 14 وادی یا قانون و یا راه مطرح کرده است که در واقع علوم پایه و مبانی آموزشی کنگره 60 در بخش جهان بینی است .

نگهبان کنگره 60 ، توجه ویژه ای را نسبت به وادی های کنگره معطوف داشته اند . اگر سی دی های ندانی یک و دو را گوش کرده باشید ، در آنجا نگهبان کنگره 60 از جایگاه فوق العاده مهم وادی ها در ساختار آموزشی کنگره 60 و درمان اعتیاد صحبت می کنند و از کمک راهنمایان و راهنمایان می خواهند که در لژیون خود توجه بیشتری به وادی ها داشته باشند . نگهبان کنگره معتقد هستند که وادی ها ، ستون ها و پایه های آموزش جهانبینی است و اگر رهجو سه وادی اول را حقیقتاً بیاموزد و عمل کند ، به درمان خواهد رسید .

از اول مهر تاکنون دو وادی را پشت سر گذاشته ایم ، در وادی اول با موضوع بسیار مهم تفکر آشنا شدیم و آموختیم که برای ساختن یک زندگی سالم و رهایی از اعتیاد باید فکر کنیم ، درست فکر کردن را قبل از هر انجامی سرلوحه کارهایمان قرار دهیم . در وادی دوم آموختیم  که ما به هیچ نیستیم حتی اگر خودمان ارزشی برای خودمان قائل نباشیم ، هر کدام  از ما ارزش و جایگاه خاص خودمان را داریم ، هر کدام از ما پتانسیل و استعدادهای منحصر به فردی داریم که برای شکوفایی آنها باید در صراط مستقیم گام نهیم  .

با گذر از وادی دوم ، مصرف کننده مواد مخدر بعد از تفکر و خارج شدن  نسبی از احساس پوچی ، خود را برای حرکت آماده می کند ، حرکت برای درمان اعتیاد و خروج از تاریکی ، در این مقطع ، او متوقع است که دیگران به کمک او بیایند زیرا او می خواهد اعتیادش را درمان کند  و یا به قولی ترک کند ؛ حالا که می خواهد ترک کند پس همه باید به کمک او بیایند ، خانواده ، اطرافیان ، دوستان ، آشنایان و خلاصه همه باید کار و زندگی شان را رها کننند  و به کمک بیایند زیرا او می خواهد ترک کند . این روحیه طلب کاری  و متوقع بودن و انتظار کمک  از سوی دیگران ، در مصرف کنندگان مواد مخدر بسیار شایع است . این روحیه و تفکر طلب کاری و طلب کار بودن ، از خانواده گرفته تا دوستان و آشنایان و جامعه و حتی خداوند ، تفکر بسیار منحرف ، مخرب و بازدارنده ای است و تا زمانی که در مصرف کننده مواد مخدر  این حالت وجود  دارد . به طور قطع نباید منتظر کوچکترین موفقیت  و پیشرفتی در او باشیم .

وادی سوم همچون شمشیری برنده به مرکز این تفکر مخرب فرود می آید و می گوید : 
باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان برای خویشتن خویش فکر نمی کند .

در عبارت فوق ، از کلمه باید استفاده شده است ، نمی گوید خوب است یا شایسته است یا بهتر است ؛ می گوید باید دانست . این تاکید قطعی نشان از قانونی محکم و خلل ناپذیر است . این قانون در تمام سطوح زندگی ما حکم فرماست و یکی از قوانینی است که دنیای ما بر پایه آن اداره می شود .

کاری ندارد که ما قبول داریم یا نداریم ، این قانون عمل می شود ، چه بپذیریم و چه نپذیریم . خوشا به حال کسانی که از آموزگار می آموزند ، زیرا اگر آموختیم که آموختیم ، در غیر اینصورت از روزگار می آموزیم و روزگار معلم بی رحمی است .

وادی سوم خیال مصرف کننده مواد مخدر را راحت می کند  که هیچ کس به اندازه خود تو به فکر تو نیست ، هیچ کس به اندازه خود تو  دلسوز تو نیست، آنکس که باید به تو کمک کند خود تو هستی نه دیگران ، از هیچ کس توقع کمک نداشته باش ، هیچ کس بار اعتیاد تو را نمی تواند حمل کند ، این بار روی دوش تو است خودت باید آنرا حمل و در نهایت بر زمین بگذاری ، حتی نزدیک ترین افراد ، مثل پدر و مادر ، خواهر ، برادر ، همسر ، فرزند و همینطور صمیمی ترین دوستان ،  نمی توانند به جای تو برای مشکل تو فکر کنند و آن را حل کنند . خودت باید فکر کنی تصمیم بگیری ، حرکت کنی و به مقصد برسی ، در غیر اینصورت هرگز به مقصد نخواهی رسید .

اعتیاد درمانگر ندارد ، درمانگر اعتیاد ، خود فرد مصرف کننده است . اعتیاد راهنما دارد و راهنما فقط راهنمایی می کند . نه راهنما و نه هیچ کس دیگری نمی تواند مشکلات مصرف کننده را بر دوش بگیرد . نه راهنما و نه هیچ کس دیگری نمی تواند بار خماری را از روی دوش مصرف کننده بردارد . این بار را فقط خودش باید حمل کند و در نهایت و به تدریج زمین بگذارد . این تاوان باید پرداخته شود . 

 موقعی که مصرف کننده مواد مخدر بودم و تصمیم می گرفتم که اعتیادم را با تفکر آن موقع ترک کنم ، به شدت متوقع بودم و می خواستم که همه کار و زندگیشان را تعطیل کنند و در خدمت من باشند و به کمک من بیایند . دوست داشتم دیگران حتی به جای من فکر کنند و به جای من مشکلات مرا حل کنند ، منتظر بودم دیگران تصمیم بگیرند که من چه کار باید بکنم . از همه طلب کار بودم و همه را مقصر می دانستم از این بابت که اعتیاد من تقصیر آن هاست ، تقصیر و کوتاهی و بی توجهی خانواده ، اطرافیان ، جامعه و حتی خداوند بوده است که من معتاد و مصرف کننده شدم . به همین دلیل معتقد بودم که همه باید بار اعتیاد مرا به دوش بکشند و دیگران این بار را از روی دوش من بردارند ، خودم را بسیار دانا ، فهمیده و بی گناه و بی تقصیر می دانستم .

الان که فکر می کنم به تفکرات و دیدگاه هایی که آن موقع داشتم ، تعجب می کنم ، چقدر نادان بودم چقدر همه چیز را وارونه می دیدم !
وقتی به کنگره آمدم ، تازه فهمیدم که چه کرده ام . وادی سوم به من فهماند که دست از این تفکرات غلط و مخرب بردار ، اعتیادت را گردن دیگران نینداز، خودت خراب کردی ، خودت مواد مصرف کردی ، کسی تو را مجبور نکرد که بروی و مواد مصرف کنی ، حالا هم خودت باید برگردی و خرابکاری ها را درست کنی ، احدی  به تو کمک نمی کند ، فقط خودت هستی . تنهای تنها . اگر با این شرایط می توانی ، حرکت کن ، مطمئن باش موفق می شوی ، در غیر این صورت ، برای همیشه در جهنم اعتیاد بمان ، اگر منتظری که دیگران بیایند و به تو کمک کنند و مشکل تو را حل کنند ، بدان که آن روز هرگز نخواهد آمد !

وادی سوم اینگونه آغاز می شود : فرازی از وادی چهارم
ما با شروع زندگی در این وادی ، برای خود آغازی تازه داریم . امیدوار هستیم که شما هم با نگاه کردن به طبیعت به ابعاد گسترده ای برسید ؛ چون اصوات موسیقی در جهان خود بدرخشید که خود کلید مسیر راه رهایی خود را بیابید .

ما نیک می دانیم که انسان اگر خود جستجو نکند ، اگر با همه کاوشگران ماهر همنشین باشد ، به موضوع واقعی نمی رسد .
در این تشبیه زیبا ، گفته می شود که انسان اگر خود تلاش و کوشش نکند و اگر خود جستجو و تفکر نکند ، اگر با همه جستجو گران ماهر همنشین باشد به جایی نمی رسد . هر کسی برای درمان خود ، بایستی خودش حرکت کند ، تلاش کند ، جستجو کند تا راه رهایی را بیابد .

از مطلب فوق چنين استنباط مي شود و عملا“ ما هم به اين نتيجه رسيده ايم كه در حل مشكل اعتياد بالاترين نقش به عهده خود ما مي باشد و اگر تصور كنيم اعتياد يك بيماري است و ديگران بايستي آن را براي ما معالجه نمايند , بسيار در اشتباه هستيم . براي حل مشكل اعتياد , بيشترين بار حل اين مسئله بر دوش خود ما مي باشد و خود ما بايستي بيشترين تفكر را براي حل اين مسئله بنمائيم.

مسئوليت اين كار بعهده هيچ شخصي نخواهد بود مگر خودمان . البته نمي توانيم منكر كمك و هم دردي و ياري سايرعزيزان و اعضاء خانواده باشيم ، ولي بايستي به اين مطلب توجه داشته باشيم كه نقش اول بعهده ماست و مـا هستيم كه بايستي بدهي خود را نسبت به تخريب هايي كه ايـــجاد كرده ايم پـرداخت نمائيم . اگر امروز دچار مشكلات هستيم اين دردها و رنجها دليل باز پرداخت بدهي ما نسبت به اعتياد است و بايستي با شهامت مشكلات را تحمل كنيم ، چون به سرعت بدهي ما , بازپرداخت مي شود و به نقطه تعادل جسمي و رواني مي رسيم . نكته قابل توجه اين است : تاكنون به خاطر استفاده از مواد مخدر زندگي ما بازي در نا آگاهي بوده و اكنون بازي در آگاهي را آغاز نموده ايم و بايستي اين بازي در آگاهي ادامه پيدا نمايد در غير اينصورت با شكست مواجه مي گرديم .

حال براي اينكه در اين بازي يا مبارزه بتوانيم بطرف پيروزي حركت كنيم ، بايستي نيروهاي خود را بشناسيم و نيروها و تخريبهاي مواد مخدر را نيز كاملا“ شناسايي نمائيم . در اينجا مسئله مواد مخدر و جذابيت هاي آن را دست كم نگيريم و بدانيم شيطان به زيباترين شكل ممكن وارد افكار و انديشه انسان مي گردد و در شكار گوهر جان انسان به گونه هاي مختلف توسط نيروي منفي اين عمل انجام مي گيرد.
لازم است بدانيم كه بزرگترين نيروي منفي يا شيطان در ماده نهفته است و بايستي در طول حيات خود به گونه اي عمل نمائيم تا ماده اسير ما باشد و ما اسير ماده نشويم .

آری ، شیطان به زیباترین شکل وارد تفکرات ما می شود و انجام کارهای ضد ارزش و نا معقول را در لباسی زیبا به ما القاء می کند . تصویری که در قصه ها و افسانه ها از شیطان ارائه می شود و به شکل یک عفریته زشت و حشتناک و یا یک موجود خون آشام به تصویر کشیده می شود ، فقط قصه و افسانه است . اگر شیطان به این شکل بیاید که کسی به سمت او نمی رود و همه از شیطان فرار می کنند .
اما نکته اینجاست که چرا این همه انسان به سمت شیطان می روند و به القائات او توجه و عمل می کنند ؟ زیرا او بسیار زیبا وارد می شود و لباسی زیبا با هزار توجیه بر تن ضد ارزش ها می کند و ما را فریب می دهد .

نیروی منفی را دست کم نگیریم که بسیار قوی است . او نمی خواهد مصرف کننده مواد مخدر که برای او نیرویی مفید و حرف گوش کن است را به سادگی از دست دهد . او با تکنیک های فراوان وارد عمل می شود و به عناوین مختلف در راه او اخلال ایجاد می کند تا او را متوقف و برگرداند .
اما اگر مصرف کننده با خواست قوی ادامه دهد و خود را مسلح به سلاح علم و دانش شناخت اعتیاد و انسان کند و مسئولیت کار را بپذیرد و خود را مسلح به سلاح عشق ، عقل و ایمان نماید ، آنگاه قدرت مطلق به شیطان اجازه نمی دهد که او را از مسیر خارج کند .

نتيجه اي كه از اين وادي گرفته مي شود:

    * كليه مسئوليت كار را , خود بپذيريم.
    * كليه سختي ها را بعنوان بازپرداخت بدهي خود به اعتياد تحمل كنيم.
    * سعي كنيم خودمان مسئله را با تفكر حل نمائيم.

توصیه می کنیم متن کامل نوشتار وادی سوم ، نوشته مهندس حسین دژاکام در کتاب عشق و همینطور سی دی سخنرانی ایشان پیرامون وادی سوم را مطالعه و گوش کنید و بیاموزیم مصرف کننده مواد مخدر برای رهایی کامل از دام اعتیاد با استفاده از روش درمان DST ، چگونه باید حرکت کند.

نویسنده: مسافر علی خدامی 
منبع : وادی سوم