در کنگره شصت همه دستور جلسات هفتگی(52 دستور جلسه سالانه ) از اهمیت خاصی برخوردار می باشند . و برداشت من از دستور جلسه قضاوت و جهالت اینکه قضاوت به معنای ارزیابی کردن ، تفتیش کردن و در نهایت حکم صادر کردن است.
قرار دادنِ این دو موضوع ؛ یعنی قضاوت و جهالت در کنار هم ، به عنوان ِ دستور جلسه هفتگی به نداشتن معرفت و آگاهی و استراتژی و واکنشهای ما به اظهار نظرها ی دیگران و نیز قضاوت کردن آنها ؛ از روی کمبودِ قدرت و توانِ ذهن برای جلوگیری از بروز احساسات ناراحت کننده است.
به عنوان مثال کسی که با من وارد کنگره شده و بعد از گذشت سفر اول در آزمون کمک راهنمایی قبول شده و تشکیل لژیون داده است و من حتی توان ندارم خدمتی را انجام دهم یا مشارکت کنم،به همین خاطر به داشته های دیگران حسد می ورزم و از آنها مرتباً ایراد می گیرم و قضاوت می کنم ، یا تحمّلِ دیدنِ موفقیت های دیگران را ندارم و با ضعفِ خودم آنها را مورد قضاوت قرار می دهم .
حالا چه اتفاقی می افتد ، بعضی مواقع به زبان می آورم و بعضی اوقات هم بازگو نمی کنم ، در هر صورت من با این قضاوت های بی مورد ، انرژی فراوانی را از دست می دهم . مرتباً درگیر هستم و این درگیری ذهنی ، توان آموزش گرفتن و یادگرفتن را از من ربوده ، چون همه این ایراد گرفتن از دیگران از روی نادانی و جهالت می باشد .
وقتی با این دستور جلسه آشنا شدم ، یاد گرفتم بجای ارزیابی و قضاوت دیگران به فکرِ آموزش و یادگیری متون کنگره باشم و از موفقیت دیگران الگو بردارم و با حس ِ یک رقابت سالم ؛ به فکرِ ارتقای سطح علمی و معنوی خود باشم.
زمانیکه به جای قضاوت کردن ِ دیگران ، اعتقادات و تصورات آنها را برای موفقیت کشف کنم ، دری برای گستردن ِ خودآگاهی و پذیرشِ خود پیدا خواهم کرد .
من در کنگره یاد گرفتم که پیشرفت و موفقیت دیگران را آینه ای رو در روی خود قرار دهم و از آن استفاده کرده و با یک نگاه صادقانه به خودم ، خیلی از خصوصیاتی که در دیگران هست و من دوست ندارم را در خودم ببینم و این بهترین قضاوتی که باید انجام دهم، است .
یعنی ارزیابی و قضاوت کردن رفتار و کردار خودم در طول روز و پیدا کردن نقاط ضعف و قدرت خودم . ( واکنش به اظهار نظرها و موفقیتهای دیگران همیشه به قضاوت شخصی ما از خودمان و احساس کمبود یا قدرت شخصی مان بستگی دارد نه فرد مقابل ) در نتیجه بهتر است من وقت ارزشمند خود که می توانم ، صرفِ آموزش و یادگیری جهت بهتر زندگی کردن توأم با آرامش و تعادل کنم را ؛ با قضاوت کردنِ دیگران ضایع نکنم و بهترین استفاده را از اوقاتی که در کنگره هستم، ببرم .
من باید یاد بگیرم و بتوانم به علایق وسلیقه دیگران احترام گذاشته و با چشم احترام به تفاوتهای فردی بنگرم و با آنها همدلی کنم ، نه اینکه مرتباً ایراد بگیرم و قضاوت کنم .
« قضاوت نکنیم تا مورد قضاوت دیگران قرار نگیریم »
انشا ألله باشد که ، با لطف خداوند بتوانیم ؛ دیگران را قضاوت نکنیم چون قضاوتِ ما عین ِ جهالت است .
نگارنده آقای قاسم هاشمی
منبع نمایندگی کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
3463