جلسه اول از دوره اول کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی دماوند به استادی ایجنت گروه خانواده همسفر فاطمه، نگهبانی راهنما همسفر اعظم و دبیری همسفر پروانه با دستور جلسه «هفته راهنما» در روز سهشنبه ۱۱ اردیبهشتماه ۱۴۰3 ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا هفته راهنما را به جناب مهندس دژاکام و خانواده محترمشان و همه راهنمایان کنگره ۶۰ بهویژه راهنمایان نمایندگی دماوند تبریک عرض میکنم.
زمانی که من وارد کنگره شدم در کنار یک راهنمای مهربان قرار گرفتم و سفر خود را شروع کردم؛ بیست سال اعتیاد زمان کمی نیست، در ابتدا اعتیاد خیلی به فرد مصرفکننده فشار نمیآورد و شخص حالش خوب است ولی بهمرورزمان وقتی مصرف اعتیاد بالاتر میرود و هر بار که فرد مصرفکننده، مصرف میکند بیشتر در باتلاق فرو میرود.
وقتی مسافر من درگیر اعتیاد شد مشکلات من بهمراتب بیشتر شد، همیشه از دیگران کمک میخواستم و هیچ کاری از دست کسی برنمیآمد و تنها کمک یا نصیحتی که به من میکردند این بود که جدا شوم و خود را رها کنم، ولی باوجود دو فرزند نمیتوانستم این کار را انجام دهم و سرنوشت خودم را پذیرفته بودم.
به امید خداوند مسیر کنگره برای من هموار شد، مشاوره شدم، لژیون انتخاب کردم و دیدم من با افرادی که در کنگره حضور دارند چقدر درزمینهٔ مشکلات مشترک هستیم و چقدر کنگره با خارج از کنگره متفاوت است. در کنگره مشاهده کردم که جناب مهندس چقدر زیبا جایگاهی را اختصاص دادند به همسفران و در کنگره چقدر خانوادهها مهم هستند و چقدر تلاش میکنند که خانوادهها از همدیگر گسیخته نشوند.
در کنگره راهنما به من آموزش داد که اعتیاد اصلاً چگونه است؛ من قبل از کنگره تصور میکردم که همسر من تا چه اندازه خودخواه است و اصلاً توجهی به من و فرزندانم نمیکند و همین امر باعث میشد که روزبهروز از همدیگر فاصله بگیریم. موضوع اعتیاد باعث میشود که احساس حسادت، تنفر، قضاوت و ... در انسان به وجود بیاید ولی خوشبختانه راهنما با راهکارهایی که به من آموزش میداد در کنار من بود، همیشه دست من را میگرفت و من را به سمت خدمت کردن و آموزشهای کنگره سوق میداد و من را از افکار منفی دور میکرد.
رهجو وقتی فرمانبردار راهنما باشد بهطورقطع به هدفی که دارد میرسد. وقتی رهجو نظم ندارد، سروقت در جلسه حضور ندارد، سیدی نمینویسد و فرمانبردار نیست بهطورقطع به حال خوب نمیرسد، چون هر مکان آموزشی قوانین خود را دارد و کنگره هم قوانین مختص به خود را دارد.
راهنمای من از تهران میآمدند رودهن بدون اینکه یک جلسه غیبت کنند، چگونه میتوانم از شخصی که به خاطر من و با تمام وجود از وقت خود گذشته تا به من آموزش بدهد قدردانی نکنم و زحمات ایشان را نادیده بگیرم؟
تمام این جشنها و این آموزشها برای این است که من سپاسگزار باشم نهتنها در کنگره، بلکه همهجا. آیا سپاسگزار پدر و مادر خود هستیم؟ آیا سپاسگزار افرادی که درجاهای مختلف به ما کمک کردهاند هستیم؟ اگر واقعاً این آموزشها را کاربردی کنیم قطعاً به آرامش میرسیم.
به فرمایش جناب مهندس ما باید به سه روش تقدیر و تشکر را بهجا بیاوریم؛ زبانی (مشارکت کردن)، دلی (از صمیم قلب راهنما را دوست داشته باشیم) و عملی(با پاکت). جشن راهنما در سال یکمرتبه برگزار میشود و امیدوارم که امروز به بهترین شکل صورت بگیرد.
مرزبانان کشیک: همسفر فاطمه و مسافر هادی
عکاس: همسفر فاطمه، مرزبان خبری
تایپ، ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی دماوند
- تعداد بازدید از این مطلب :
556